İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe'den tavsiyeler:
- Hakkı söyleme konusunda sultan dahil hiç kimseden korkma.
- Tartışma anında korkak olma. Yoksa bildiklerini karıştırırsın, dilin tutulur kalır.
- Çok gülmekten sakın, çünkü o kalbi öldürür. Sakin ve ağırbaşlı ol, kaypak olma.
- Avamın (seviyesiz ve bilgisiz insanların) arasında, sorulmadan rastgele
Yaptığın Kötülüğe Pişman Ol Kaçırdığın İyiliklere İse Üzül!
Cemâleddîn Kürânî hazretleri evliyânın büyüklerindendir. İran’da Küran’da doğdu. 768 (m. 1367)’de Mısır’da vefât etti. Hikmetli sözleri çoktur. Buyurdu ki:
• “O esnada Allahü teâlâ ile huzûrda olmasan da, zikri terk etme! Çünkü zikir ettiğin hâlde O’ndan gâfil olman, zikir etmediğin zamanki gafletinden daha azdır. Umulur ki, böyle zikir, seni
Bizde Gizlenmiş bir Allah sesi var; ona kalp diyoruz.
Kalp
Bizde Gizlenmiş bir Allah sesi var; ona kalp diyoruz. Onun yapısı arzu ve haset olan etle, zulüm ve kuvvet olan kemikden başkadır. Onlara büsbütün yabancı olan kalp, çok kere aşk ve hayranlıkdır. Her adımda acılara ulaştırdığı için hayata dost olur. Bunca acının da yetmediğini, elemin elem doğurmasından sarhoş olduğunu söyler. Bazan da o
Gazaliye göre siyaset .ona göre siyaset iyi yola sevk eden bir ilim ahlakın yanında yer alır.hükümdarın iki büyük ôzeligi ilim ve alemdir .idareci dünyanın faniligi ölümü Allah'ın peygamberi emirleri aklında çıkmamalılıdır.aksine o adilse Allah'ın aksi takdirde şeytanın vekilidir.din ahlak bilgilerini ögreten bir kitaptır ,birinci kısmın da zahiri ibadet ve ahlak,ikinci kısmın da kalbin itiat ve isyanı konusunda yer alır,daha sonra göz kulak,dil cinsiyet uzuvları ele alır,eler ve ayaklarının güzel kullanılmasın dan söz eder .son bölümünde iki yüzlülük ve kibirlik kötülükler den temizlemesinde anlatır
Önemli olan bir hususta kalbin Allah tarafından beğenilmesidir. Yoksa kendi kendimize beğenmemizin hiçbir kıymeti olmaz.
Çünkü dinin büyük günah saydığı işleri devamlı yapan, emirleri ise ömrü boyunca yapmayan kimselerde kalblerinin temiz olduğunu iddia ederler. Bu da büyük aldanıştır.
“Hocam Merhum Hacı Mehmed Değirmenci”
Vay güllerle, ağaçlarla, kurtlarla, kuşlarla konuşamayanların haline! Rüzgarların, derelerin ve dağların dilinden anlamayan, cehennemi uzak bir akıbette aramasın sakın. Kalbin emirleri bir zorbadan, bir zenginden, bir hasetten alınır mı sanırsın? Onun emirleri nazenin bir ağaçlan, hıçkıran bir kuştan, ağlayan bir dereden alınır.