Kalbin bin bir ritmi vardı ve insan gökkuşağının altında bir bulut gibi süzülmek isterdi..
İnsanın zora karşı duruşudur hayat.
Kalp mi? Akıl mı?
Hevesler kalbi, sebatlar aklı besler... Aklın yolu birdir sözünün izahıdır sebatkâr olanın ömrünün tek bir hikayeden ibaret olması da...Akılla gidilen yolda varılacak hedef, ulaşılacak sonuç bellidir. Fakat heveskâr böyle değildir. Heves kalptir, kalbin ritmi her zaman aynı olmaz, en basit izahla kalbin ritimsel değişkenliği insana yön verir; heyecan, korku, sevinç, hüzün ve daha pek çok his bu ritimlerde değişkenlik yapabilme gücüne sahiptir. insan bu ritim değişimlerini fark edebildiğinde insan olduğunu anlar. Korktuğu ortamdan uzaklaşırken mutlu olduğu ana, mekana özlem duyar, heyecanı yaşatacak maceralar arar, uzaklaşmalar, özlemler, arayışlar yeni başlangıçlar yeni hikayeler ortaya koyar. Kalp vuracak, vurmalı her bir an, öykü yazan daktilonun tuşları misâli... Kalp de bir daktilodur aslında... İnsanın yaşam öyküsünü yazan, yazdıran bir daktilo; üzerinde gezindiği kağıdın adına "ömür" der insanlar hepsi o kadar. Daktilo kağıda, kalp ömre döker içten geçeni, olup biteni ya da olması muhtemeli...
Zamansa insanı bu ikisinden (heves/sebat) birinde kalmaya zorlar... İnsanın bu zora karşı duruşudur hayat. Ne kadar heveskâr olsa da yarıda kalmaz hiç bir başlangıç, biter her şey... Heveskarın istediği gibi başlasa da sebatkâr bir yolda son bulur bütün hikayeler...
"Benimlesin," diye fısıldadı köle "Güvendesin."
Son duyduğu ses, kulaklarında atan bir kalbin düzenli ritmi oldu.
Sayfa 61 - Dex YayınlarıKitabı okudu
~•~
Kalbin ritmi bozulunca, fikirler zihne uğramaz olduğunda nedametin faydası da olmayacaktır.
~•~
Sayfa 11 - Rana ÇeçenKitabı okudu
Bazı değişmez entropiler ve yaratılar, içsel döngülerimizin birer parçasıdır. Bunlarla eşzamanlı bir şekilde hareket etmemiz gerekir. Kalbin odacıklarının dolması, boşalması ve tekrar dolması gibi, bu Hayat/Ölüm/Hayat döngüsü tarafindan kurban edilmek yerine, onun ritmini "öğrenmeyi öğreniriz". Bunu ip atlamaya benzetebiliriz: Ritim zaten vardır; ritmi tutturana kadar öne ve arkaya doğru salınırsınız. Sonra ipe doğru atlarsınız. Bu iş böyle yapılır. Artık bir düşlem olmaktan çıkıp gerçeklik kazanmıştır.
Sayfa 131Kitabı okuyor
Bir kalbin ritmi gibi,zikzakları gibi hayatta inişli çıkışlı; geliyor,geçiyor.
Kemal, zeval, kemal, zeval...
Bu böyle.
Sayfa 104Kitabı okudu
Tarifsiz Tarife
Sevmek sevilmek karınlarında kelebek
Aşk neymiş böyle olmayan olacak
Doğru bilinen yanlışları sevda örtecek
Kalbin ritmi değişip akıla sus diyecek
“Bisiklet, rüzgarın estiği yolda özgürlüğü hissetmektir.”
“Pedalların ritmi, kalbin coşkusudur.”
“Bisiklet, doğayla dans etmektir.”
“Hayatın hızını yavaşlatan, anların tadını çıkaran bir bisiklet yolculuğu.”
“Dünyayı keşfetmek için en iyi yol, bisikletin arkasında kaybolmaktır.”
“Bisikletin direksiyonunda, yolların efendisi olursun.”
“Bisiklet sürmek, ruhunun kanatlanmasıdır.”
“Bisikletle yol almak, kalbinin ritmini dengelemektir.”
“Bisiklet, hem bedeni hem de ruhu besleyen bir spor.”
“Bisikletle dolaşmak, hayatın güzelliklerini keşfetmek demektir.”
“Bisikletin tekerleği, mutluluğun dönüşüdür.”
“Bisikletle ilerlerken, hayatın anlamını bulursun.”
“Bisiklet, iç huzura ve dinginliğe ulaşmanın en basit yolu.”
“Bisiklet sürerken, zamanın akışını unutursun.”
“Hayat bir bisiklet yolculuğuna benzer, dengeyi korumak önemlidir.”
Şimdi arkana yaslan ve düşün. Evinin en sevdiğin yerindesin. Arka fonda o çok sevdiğin müzik var.
İçin yoğun bir hisle doluyor. İşte o anki içini dolduran hisse aitsin. O his sana bir şeyler mırıldanıyor, ne diyor?
Kalbin de sesi var, ritmi iyi dinle.
DÜNYANIN POSTU ÜZERİMDE
Kapı kapı dolanmış,
Ruh ruh aranmış.
Güneş bulutlara aşık,
Yaprak kıskanmış sararmış.
Kalbin sesinin ritmi,
Dünyayı sallandırmış.
Bir aşikâr aşık var,