kübra ama emare okumuş
@kalbinkiyametim
17 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Korel'in gözlerinde lahza vardı.
Azap ölenlere değil, geride kalanlara aitti.
Saçların yandığım ateş, elmasların yolumun ışığı, ellerin korkularım, zihnin hapishanemdi.
Ve kalbin...
Senin benim benim kıyametimdi.
Sen beni terk ettin, ben gidiyorum ve bu gidiş, karşımdaki en doğru yolu görebildiğim için. Senin terk edişlerin ise benim en yanlış yollarımdı.
Dinle, Minel, masumiyet hâlâ içimde bir yerlerde yaşıyor, savaş vermek için çırpınıyor, benim için direniyor. Bak, Minel; çocukluğum burada bana gülümsüyor, her şeye rağmen yaşa diyor ve ben senin bana inancınla yaşamaya devam etmek, bu masumiyet için savaş vermek istiyorum.
Seni unutturdukları için çektiğim acıya bile değmezdin, Korel. Sen hiçbir şeye değmezdin.
Gözlerinde ışıklar parladı, her ışık umut demekti ve onun gözlerinde umut görmek, yetmeyen kalbime bile heyecanın dolmasına neden oluyordu.
Yanmaktan korkuyordum ama yan dese yanardım çünkü o Minel'di. Ve ben Korel'dim; bütün acımasızlıklarına rağmen ona kıyamazdım.
Kimsenin gitmediği bir mezarlık gördün mü? Yağmur en çok onların dostudur.