Ne telefona gidiyor elim ne farkındayım günün güneşin
Her yanım nazlı gülüşün, gül yüzün
Görmez oldum senden başka
Hiçbir şeyi iki gözüm
Ki ben...
Sayfa 81 - Tenlerin seçimi-2009Kitabı okudu
İşte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
İşte şu begonya, işte yalnızlık
İşte su damlacıkları, alnımda, kollarımda
İşte yok oluşumdan doğan kent
Hiçbir yere taşınıyorum, kendime sızıyorum yalnız
Ben dediğim koskocaman bir oyuk
Koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
Bir oyuk! sofada, mutfakta, yatağımda
Yaşamayı tersinden kolluyorum sanki
Yetişip
Tenlerin seçimi
Ne telefona gidiyor elim
Ne farkındayım günün güneşin
Her yanım nazlı gülüşün, gül yüzün
Görmez oldum senden başka
Hiçbir şeyi iki gözüm
Ki ben...
Ne yol ne iz bilmiyorum
Sanki liseliyim, toyum
Seviyorum sonunda itiraf ediyorum
O kadar temiz ve sahi
Öpmeye bile kıyamıyorum
Ki ben...
Neredeyse inanmazdım
Aşk tenlerin seçimiydi
Geçici ateşiydi
Gelip vurdu tam hedeften
Bu saatten sonra olacak iş miydi
İnansaydım yanar mıydım?
Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi
Tatmasaydım o zamanda
Yaşamış sayar mıydım kendimi adam gibi
Sayfa 81Kitabı okudu
"Eskiden daha mı mutluyduk? Daha mı aldırmazdık?" diye düşünüyor. Fırtınada, yağmurda, karda yolda kalacakları korkusu geçmezdi akıllarından. Evleri su basar mı kaygısıyla tetikte olan var mıydı sahi? Korkularını daha önemli olaylara saklardılar herhalde. Savaş çıkar mı, aç kalır mıyız gibi...
Sayfa 34Kitabı okudu
Sahi, kader mirası kalır mıydı insan soyuna? Eşyanın ruhu hatırlar mıydı tüm yaşananları?
Sayfa 46 - Masa DergisiKitabı okudu
Manastırlı Hilmi Beye Birinci Mektup
işte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
işte şu begonya, işte yalnızlık
işte su damlacıkları, alnımda, kollarımda
işte yok oluşumdan doğan kent
hiçbir yere taşınıyorum, kendime sızıyorum yalnız
ben dediğim koskocaman bir oyuk
koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
bir oyuk! sofada, mutfakta, yatağımda
yaşamayı tersinden kolluyorum sanki
yetişip
Sahi, kader miras kalır mıydı insan soyuna? Eşyanın ruhu hatırlar mıydı tüm yaşananları?
Sayfa 46
İniyorum kulelerinden katil
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
değdikçe ayaklarım merdiven alçalıyor
açılıyor leşlerin, atmıkların cesurane
canlıların korka korka uzandıkları zemin
ağzımda kef
iki gözIerimde mil
iniyorum kulelerinden
Sahi sevgi neydi? toprağı amber niyetine koklamak mı ?bir iyilik miydi şefkatli bir cümlecik mi ?dünyaya gülmeye mi gelmiştik ,ağlamaya mı? bir yetimin başına okşarken dimağımıza yerleşen tat mıydı o? bir bebeğin süt kokulu tenindeki su çiçeği miydi?sabah evden çıkarken özlemeye başladığımız bir ses miydi? sevgi affetmekti, gelecek günler adına sınanmak da adli ilahide ve sınavı geçmek de ercesine. Sevgi iyi bir ad bırakmaktı fena yurdunda.ömür geçer de, ad kalır.
Sayfa 19Kitabı okudu
