O zamana dair ne bir işaret, o zamanki duygularıma dair ne de bir kalp çarpıntısı var. Yanıp bitmiş, kül olmuş bir saraya dönüp gelen bir hayalete benziyorum..
Bari giderken şiirleri alsaydın, ben bu kalp bu şiirlerle çok yaşayamam
Franz kara
Bu defa dil söylemiyor, kalp söylüyordu.
Sayfa 6Kitabı okudu
Ve o muhteşem alıntı:
“Hay’ı böyle düşündüren neden, bütün insanları üstün yaratılışlı, ince kavrayışlı ve kalp gözü açık kimseler saymasıydı. İnsanların yeteneksizliğini, ahlaksızlığını, düşüncesizliğini, kararsızlığını ve kimi zaman hayvanlardan bile azgın ve aşağı duruma düştüklerini bilmiyordu.”
Hz.Ömer der ki;
En zor ibadet,gönül kazanmaktır.
En büyük günah kalp kırmaktır…
"Aşık, canından geçen ve sevdiğini görünce aklı gidendir. Her kim aşk ateşiyle yanmamışsa, onun şehvetinin ateşi sönmemiştir. Aşka erişmek istiyorsan şehvetini bırak. Aşk ile şehvet nasıl barışacak! Hiç su ile ateş karışabilir mi? Şehvetine tapan, aşk ile nasıl yâr olabilir?"
Sayfa 138 - Turkuvaz Yayınları
Zorla gülümsemek kolaydı. İnsanlara harika olduğumuz yalanını söylemek basitti, gerçek şu ki her kalp atışı size acı verirdi.
Sayfa 199
Ben ciddi olursam kalp kırarım, o yüzden gülüp geçiyorum.
Bazen küçük kalp kırıklıkları insanın canını en çok acıtandır. Nasıl küçük harfler gözü daha çok yorarsa, küçük dargınlıklar insanı daha çok yıpratır.
Sayfa 56Kitabı okudu
