Hangi Cengiz AYTMATOV kitabını bitirsem;saat kaç olursa olsun,yorum yazmaya koşuyorum.Daha kalp atışlarım normale dönmemişken,parmaklarımda sayfaların dokusunu hala hissederken yazmak istiyorum.Ve her seferinde de aynı acizlik hissiyle,sözcüklerin o söz ustalığına eksik kalacağını bilerek...
''Çocuk''diye bahseder kitap boyu Ondan AYTMATOV.Belki de kasıtlı olarak;bütün masumiyetleri -çocuk-isminin altında onurlandırmak için.Çocuk annesiz babasızdır,anne ve babası hayatta olduğu halde.Biri o yüzden,biri bu yüzden;küçükken bırakmışlardır çocuğu.İkisinin de ayrı yerlerde yeni eşleri,yeni çocukları vardır.Dedesi ve anneannesiyle yaşamaktadır çocuk.Engin yürekli ama yumuşak başlı olduğu için damadı ve karısı tarafından bile tartaklanan dedesi ve huysuz kalpsiz anneannesiyle.
Hangisiyse biri demiş baban şu beyaz gemide diye,o günden sonra balık olup o gemiye yüzmek tüm hayali çocuğun.Dedesi bir efsane anlatıyor üzgün bir anında çocuğa,soylarının maral soyundan geldiğine dair.Kitap boyu o efsaneye tutunuyor bizim çocuk.Büyüklerin kirlerinin içinde bembeyaz kalan çocuk.Sonra ne mi oluyor,kitabın son sayfasında dökülüyor gözlerden yaşlar.AYTMATOV.Kesinlikle okunmalı...
