“Prensesin aşkı koca bir şehrin katiliydi, prenses ise yalanların esiri... Meydanlar kan gölü, kalpler kordan siyahtı… Güneşli günler Turuva’da batarken Paris, Sparta’da doğmayacaktı.”
Sayfa 404 - LİNZA YAYINLARIKitabı okudu
Kan Gölü
Kitabın kurgusu öyle ince ince işlenmiş ki son ana kadar acaba nasıl bitecek, olayların sebebi ne olabilir diye binlerce soru geliyor akla.
Gerçekten okurken çok yoran bir kitap oldu benim için. Bu kadar belirsizliğin olduğu bir kitabı ilk defa okuduğum için olabilir.
Açıklanması gereken bir sürü olay vardı ama son bölüme kadar hiçbirinin asıl sebebini öğrenemiyorduk.
Sabırlı biriyseniz mutlaka okumanızı öneririm. Ne kadar cinayet olsa da keyifli bir kitaptı.
Kan Gölü 
Tess Gerritsen
Kendi tarihine, atalarına düşman bir millet olabilir mi? Dünyada diğer ülkelere bakalım, onlar da nasıl? Eskiden Osmanlı toprağı olup bugün kan gölü olmaktan kurtulmayan birçok yer var. Balkanlarda Kosova, Bosna, Orta Doğu'da Filistin, Lübnan gibi.
Bizim geleceğimiz geçmişimizdedir, istikbale de öyle bakmaktayız bunun için... İnsan, her aklından geçeni yapabilmek hürriyetine sahip değildir yeryüzünde... Şayet hürriyetin anlamı o olursa, çok yanlış olur. Yeryüzü bir kan gölü, bir kargaşa çıkmazı haline gelir. Bunları konuşmak, doğruyu yanlıştan ayırmak zaman ister...
Yakında benim kıyametim başlacak ve etraf kan gölü olacak.
TUZ KADAR..
Tuz kadariz.Birbirimizin yarasına merhem olmak yerine,birbirimizin yarasını desip üzerine tuz biber ekenleriz.Yarali kuşa kurşun atanlariz yani..
Tam da Birhan Keskin'in dediği gibi:
"Hayata degdigim yer bir tuz zerresi,
Kirpiklerimde kırılan ses tuzun sesi,
Tuz bastım kalbime sakladım seni,
Yürüdügüm ömrüm değil
Keskin bir tuz hikayesi"
Tuz kadar ömrümüz..tuz kadar aşkımız..Baldan şekerden değil,tuzdan yanayız,bile isteye.. Aldığımız tat tuzdan ötürü..içimizde dolaşan kan tuzdan ötürü..gozyasimizin izi tuzdan ötürü.. genetiğiyle oynayıp,hormonu ilacı basıp,mevsimi unutturup meyve ve sebze de hiç birseyde Tad tuz bırakmayanlarız..Lut Gölü'ne dönüşür kalplerimiz.Onca tuzumuzla barinmaz artık hiçbir canlı içimizde.Kendi acı tuzumuzla kalırız.Daha da acilasiriz..Acı en çok tuz tadindadir.. Ömür tuz tadindadir..Kirpiginde tuz olan,artık olmayan aşkındır..Kimseye uçsuz bucaksız bir tuz beyazlığı değilsindir artık..Bir cam düşürülunce tuzla buz olur ya..Sen de dagilirsin artık zamana ve mekana binbir parça...
Sayfa 41Kitabı okudu
"Çünkü düzeleceğine dair hâlâ ümidim var. Kış geçecek, bahar gelecek ve ikimiz tekrar mutlu olacağız. Aslında bu bir hayal ya, neyse; bizi ayakta tutanlar hayaller değil midir zaten?"
Sayfa 235
Günaydın
MART İÇİN HOYRAT / ONAT KUTLAR
Sabah erken kalktım dereler buz
Tanrı bilir ne zaman döner avcılar
Kör Süleyman gece gündüz sayıklar
Çadırı yıkılsın da bozulsun bağı
Kan izlerini sildi götürdü acı kırağı
Dolandım durdum uzun yollarda yalınız