İnsan şehvete itaat ederse, çirkeflik, hayâsızlık, hırsızlık, çekememezlik, başkalarının üzüntülerinden memnun olma ve çıkarcılık onun kişiliği olur. Ama şehveti yönetebilir yani ondan özgürleşebilirse, kanaat etme, kendini tutabilme, sabır, hâya, zarafet ve huzur kişiliği olur. İnsan şayet öfkesine itaat ederse, kibir, pervasızlık, pislik, zülüm, başkalarını küçük görme, hor görme saldırganlık kişiliği olur. İnsanda iki ses vardır: biri hep şeytanidir. Şehvet ve öfke, şeytanın sesidir. İnsan bu sese hizmet ederse, aldatmak, kandırmak, kötü kalpli olmak gibi huylar edinir. O sese kulak vermez ise, zekilik, marifet, ilim, insanların arasını bulmak, efendilik, onun huyu olur.