Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
“Hey, millet, ben ölmeye karar verdim. Hiç kimseye hiçbir şey borçlu değilim ama son bir iletişim denemesi yapmak istedim” diyen Kanat Güner, bu kitabı yazdıktan 13 ay sonra öldü.
Henüz 28 yaşındaydı. Zeki ve başarılı bir genç kızdı, ama yalnız ve korunmasızdı. Çocukluk düşlerini gerçekleştirmek üzereydi, tıp fakültesinde okuyordu; ama yıllardır eroin bağımlısıydı. Beş yıl çabaladı, kurtulamadı. ‘‘Yanımda kal, beni bırakma. Elimi tut. Öyle tut ki bütün korkularım bitsin’’ diye sesleneceği kimsesi yoktu. Gençlere örnek olmak için eroinin, yani kendi hayatının kitabını yazdı. Eroinden kurtulmak için verdiği amansız mücadeleyi ve kaçınılmaz sonu anlattı kitabında. ‘‘Bir tuvalet köşesinde öleceğim’’ demişti. Gerçekten de öyle öldü...
Baskısı olmadığı için yıllarca ertelediğim, beklediğim ve sonunda dayanamayıp fahiş bir fiyata da olsa edinip okuduğum kitap. Kitabı bana şimdilerde hayatta olmayan bir arkadaşım önermişti. Kitap ve yazarı ile ilgili o kadar çok şey okudum ki kitaba başladığımda sanki her şeye hakimdim, dili hariç. Kanat yaşadıklarını anlatan sıradan birisi değil gerçek bir şair. Şuna eminim ki yaşasa ve üretseydi bizim toprakların Bukowskisi olurdu.
Kanat, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi öğrencisi, geleceği parlak bir zihin. Ancak onun için işler rayında ilerlemiyor. İlk gençlik yıllarını İstanbul’da geçirecek bir psikolojik zemini olmayan Kanat, varoluşsal sorunlarını da bavuluna alıp İstanbul’a geliyor. Sonrası…Sonrası Kanat için çok acı deneyimlere gebe… Eroin Güncesi yalnızca bir anı defteri değil, bir acı defteri. Kanat’ın acılarını kanayarak okuyacağız.
Kanat Güner
Belli bir kültür ve terbiye ile büyütülmüş; maddi sıkıntı çekmemiş ama hep en çalışkan, en olgun, en terbiyeli olmak zorunda kalmış çocuklardık. Çoğumuzun ailesi ya boşanmış yanda çocukları yani bizler yüzünden ayrılamadıkları için senelerce kavga gürültü birbirlerine katlanan ebeveynlerdi. Birkaç gurbetçi dışında hepsi doktor, mühendis, öğretmen vb. Mesleklere sahipti anne ve babalarımız. Bize pahalı oyuncaklar alıp güzel okullarda okutmuşlardı. Bizler de bir zamanların en iyi öğrencileri olmuş, zekanızı, yeteneklerimizi ispatlamış, onların deyimiyle bir noktadan sonra kötü arkadaşlar falan yüzünden sapıtmıştık. Hiçbir anne ve baba kendinde kusur aramıyor, hep aynı tekerlemeyi söylüyordu: “Çalıştım, çabaladım, yemedim, yedirdim, okusun adam olsun diye elimden geleni yaptım, bir dediğini iki etmedim ama şimdi onun bize yaptığına bak. Vallahi yaşlandım, çöktüm, ölümüm bu çocuk yüzünden olacak, doktor, hastahane her şeyi denedik, gene başlıyor, gene kullanıyor”.
Kimi okuyuculara göre, absürt yaşantısı, dik başlı oluşu, sisteme uymaması yüzünden yaşantısının gidişatına bakarak hak ettiğini düşünürken, ben bilakis, aksine o dönemin şartlarında, bizlere nazaran daha zeki olan bu insanların iyi değerlendilemediğine, topluma kazandırılması gerekirken, ailelerin, bireylerin, ve çevre faktörünün etkisiyle, özellikle de ebeveynler etraf ne der düşüncesinin hakin olduğu ve çocuklarına da bu düşünceyi empoze ederek büyütmeye çalışmalarının sonucunda elimizden kayıp giden değerlerimize üzülüyorum.
Tanrı günahlarını affetsin,hiçbir kimseyi de bu denli yaşantılara sokmasın.
Eroin Güncesi, Kanat Güner
Kendisi internetteki 2 bölüm halindeki röportajını izledikten sonra tekrar okuduğum Eroin Güncesi kitabını yazarıdır.
İstanbul'a gelişinden itibaren başladığı sigara, alkol ve madde bağımlılığının sonucunda yüksek dozda uyuşturucu alarak 4 Nisan 1998 yılında İstanbul Beyoğlu sinemasının tuvaletinde hayatını kaybetmiş olan çiçeği burnunda yazar.
Kitaptaki anlattığı karakterlerin ismini değiştirerek gerçek isimleri kullanmamıştır.
Kitabın son bölümlerinde bahsettiği Ressam karakterinin ölümünü kendi hayal ürünü olduğunu yansıtmıştır.
Eroin bulma peşinde sürüklenen genç bir tıp fakültesi öğrencisinin yaşadıklarını ve ve ailesine yaşattıklarını, mahvoluşunu tüm çıplaklığıyla yüzümüze vuran bunları kaleme alma cesaretini gösterebilmiş toy bir yazardı.
Mor ve Ötesi grubunun Canlı Yayın ve Hozar Beşir'in Kırık Kanadım parçaları Kanat Antepli Güner'e ithafen yazılmıştır.
Kanat Güner ne zamandır aklıma düşüyor ve ben Eroin Güncesi hakkında bir şeyler yazmadığım için ona haksızlık yaptığımı düşünüyorum. Ama konu üzerinde biraz daha düşünmem ve gerçek hayat ilişkisini ölçmem gerekti. Öncelikle kitap adından da anlaşılacağı üzere yazarımızın uyuşturucuyla olan ilişkisinin nasıl geliştiğini konu alıyor ve bunu da
Hayat bukadar acımasiz olmasaydıda sende bir tuvallette altınvuruş yapmasaydın
Bu insanlar anlaşmalıydı ve şuan bur sürü siktiri boktan insan yerine konferanslar verip hayati gençlere anlatmaları lazımdı. Toplumda dışlanıp suçlu gösterip hayattan kopmalarina destek olundu
Bir kereden bir şey olur!
Daha önce böyle bir kitap okumamamdan mı kaynaklı bilmiyorum ama bu kitap şu ana kadar okuduğum en korkunç kitaptı. Kanat Güner'i kitaptan önce tanımıyordum. Kitabı okurken keşke böyle bir hayatı olmasaydı diyerek okudum. Keşke bu yola hiç girmeseydi, zekasını daha faydalı işlere kullandığı bile değil sadece gösterebileceği bir hayatı olsaydı, okurken çok beğendiğim edebi dilini keşke başka kitaplarda da okusaydık. En önemlisi keşke mutlu olsaydı.
Piyasadaki dizileri falan düşündüm de iğrenç bir uyuşturucu güzellemesi var. Satan havalı kullanan mutlu? Oldu canım her şey bu kadar basitti çünkü. Ne diyebilirim ki dünyanın çivisi çıkmış yahu