Keşke diyiyorum bazen o ilk günlere dönebilsem o ilk günki yasinin ilk günki esması olabilsem ama artık çoğu şey çok uzakta yasin gibi anılar gibi aşk gibi duygular gibi hisler gibi herşey bitsin istemedikçe o bitsin diye çabaladı ellerim bedenim sol yanım sol elim hücrelerim iliklerim oydu ya o ben o gelse yine ona giderimki dedikçe o gelmiyo
"Hepsi bir yalandı, korkularımdan bir kaçıştı. ben bu sözcüklerle sadece kendimi kandırdım."
Bugün içimde bir seyler öldü durup baktım ölen kim kimi gömdüm diye. Bir cevap bulamadım belki de yavaş yavaş ölen benimdir. Bilmiyorum şu an için durum ne ama tek bildiğim bir şey varsa o da iyi olmadığım. Kendimi hiç bu kadar yanlız ve yorgun hissetmemiştim uyursam geçer mi? Geçmediğini bildiğim halde çok uyudum kendimi kandırdım belki de çünkü uyuyorum dediğim gecelerde bile tam uykuya dalamamıştım. Kafamın içi çarpışmalarla dolu düşünceler birbirini kovalıyor kim kime galip geliyor bilmiyorum artık.
Gölge | Tuğçe Öcal | Uyar Edebiyat Dergisi
Duvara öylece kaskatı kesilmiş bakarken gölgemin kalp sesini kıpırtısız dinledim. Onun bana daha dikkatli bir şekilde baktığını hissettiğim an içim ürperdi. Önce sağ elimi kaldırdım sonra sol elimi. Gölgemde hiçbir kıpırtı yoktu. Derken birden zıplamaya sağa sola koşturmaya başladım. Gölge beni sadece bakışlarıyla takip ediyor ne yaptığımı
RUHUNUN YAŞI DOKSANSA
Doksan yaş yorgunluğudan, arta kalan akşamların hesabını soracak bir muhattap bulamayışımızdı en çok canımızı acıtan…
Çatı oluklarından akan umutsuzluğu ikram ettik kedilere…
Gırtlağımıza kadar iliklediğimiz yakalarımıza
yapışan ellerinize kınalar armağan ediyoruz.
Tenimize değmeyen güneşlerin aydınlık yüzünüde görmeyeli