"Bu ormanda yaşayan ejderha aşkına, içtiğin şarap ve içeceğin su aşkına, söyle bana prensesim, kankurutan otunun kanı aşkına, şekere ulaşmamı sağlayacak yolu göster bana."
Venedik Festivali en az dört ay sürerdi.
Hokkabazlar, müzisyenler, tiyatrocular, kuklacılar, fahişeler, sihirbazlar ve kâhinlerin yanı sıra aşk filtresi, talih şurubu ve uzun yaşam iksiri satan tüccarlar dört bir yandan oraya gelirdi.
Yine dört bir yandan diş çekiciler ve Azize Apolonia’nın bile iyileştiremediği diş ağrısı çekenler gelirdi. Bu hastalar feryat figan Aziz Marcos kapılarına ulaşırdı; diş çekiciler, ellerinde kerpetenleri, yanlarında anestezistleri olduğu halde onları orada beklerdi.
Anestezistler hastaları uyutmuyor, onları eğlendiriyordu. Onlara haşhaş, kankurutan otu ya da afyon değil, şakalar ve danslar sunuyorlardı. Neşeleri o kadar mucizevîydi ki, ağrı bile ağrımayı unutuyordu.
Anestezistler karnaval kıyafetleri giymiş maymunlardan ve cücelerden oluşuyordu.
Sayfa 152Kitabı okudu
Zira körler diyarında tek gözlü kişi kral olur.
Sayfa 54 - Karakter: Rahip TimoteoKitabı okudu
"Neden erkenden uyanır yaşı nihayete erenler? Bence gece bir yaştan sonra cehennem olur da ondan."
Sayfa 14 - Ayizi
Kadehinin dibinde "kankurutan otu"
Ey Ölüm’ün, Benimdir, diyerek takdis ettiği, kararmış binalar, eprimiş kadifeler arasında, İhtimallerin en ucundaki tahtında oturan, etrafında karaltılarla, işte böyle imkânsız bir maiyetle saltanat süren, hem anlamsız, hem de bir o kadar gizemli, fantastik muhafızlarca korunan, solgun, saçma, unutulmuş, anlaşılamamış Kral.
Sayfa 449Kitabı okudu
Hiçbir şey umuda yer bırakmayacak kadar umutsuz değildir. Umut dediğin kuru ve cılız da olsa, insanın bir şeyleri ileriye taşımaya yönelik istek ve arzusu, umudun böyle görünmemesine neden olur.
Sayfa 28Kitabı okudu