Kant'ın ödev etiği dinî etikten sadece iki noktada farklılık gösterir. Bunlardan birincisi, dini etiğin insandan Tanrı tarafından gönderilen evrensel ahlak yasasına tam bir teslimiyetle itaat etmesini istediği yerde, Kant'ın etiğinin temel kavramı özgürlüktür. ikinci olarak evrensel ahlak yasasının kaynağının dini etikte Tanrı olduğu yerde, Kant'ın seküler ödev etiğinde ahlak yasası insandan türetilir.
Cinsellik etiği/kant
Onlar [insanlar], cinsel eğilimin bir sonucu olarak sevdiklerinde, kişiyi iştahlarının nesnesi haline getirirler. Kişiye sahip olunur olunmaz, iştaha doyar; onlar bundan sonra, tıpkı limonun suyu sıkıldıktan sonra çöpe atılmasında olduğu gibi, bir tarafa atılırlar. Cinsel dürtünün, elbette beşeri duygulanım veya aşkla birleşebileceği kabul edilebilir, bu durumda o, duygulanım amacıyla [aşk gözetilerek] hayata geçirilebilir. Fakat o, kendinde ve kendi başına bir şey olarak alındığında, iştahtan başka hiçbir şey değildir. Gel gelelim, böyle değerlendirildiği zaman, bu eğilimde insanın küçülüp itibarını kaybetmesi söz konusu olur. Zira bir başkasının iştahının nesnesi olur olmaz, ahlaki ilişkiyi mümkün kılan bütün motifler ortadan kalkar. Söz konusu kişi ötekinin iştahının nesnesi olarak, gerçekte, kendisiyle diğer insanın iştahının tatmin edildiği ve bu şekilde başkaları tarafından da istismar edilebilecek olan bir şeydir.
Sayfa 284Kitabı okudu
Basiret
Basiret, ahlaki olamayacak kadar lehte bir durumdur; görev ise basiretli olamayacak kadar mutlaktır(...)"Görevi ihmal etmektense basireti elden bırakmak yeğdir, bir masumu ya da kendini kurtarmak için bile olsa!" (Kant) Bu bence bizim kabul edemeyeceğimiz bir şeydir, çünkü kendi yaşamımızı, dostlarımızı ya da hemcinslerimizi feda edecek kadar bir mutlağa inanmayız. Böyle bir inanç etiği, Max Weber'in diyeceği gibi, bizi daha ziyade korkutur:Basit bir deyişle, insanlığın, sağduyunun, yumuşaklığın, merhametin zararınaysa eğer, mutlak ilkeler neye yarar?
Sayfa 50 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Günümüzdeki "etiğe dönüş"te kelime bariz olarak bulanık bir biçimde, ama Hegel'den (karar etiğinden) çok Kant'a (yargılama etiği) yakın olduğuna kuşku bırakmayacak bir biçimde kullanılmaktadır.
Kant ve onun toplum yapısından bi haber etiği
For Kant, giving money to a beggar because you feel sorry for him is not a moral act, giving money to a beggar because charity is a universalizably good thing is a moral act