Söyle sevgili… Sevgili söyle… Ne füsun ettin, ruhuma böyle…
Sayfa 40 - Can Yayınları
Hiçbir şey saf haliyle, rafine haliyle kalmıyordu. Berrak sulara mürekkep damlar gibi bulanıyor, dumanlanıyordu.
Sayfa 40 - Can Yayınları
Sıkılıyorum diye hayatımı baştan başa değiştirecek halim yok.
Sayfa 35 - Can Yayınları
"Olur diyorsun ya olmayacağın.
Sen de pekâlâ biliyorsun ..
Olacak olan olurdu.
Sayfa 14 - Can Yayınları
Kendini bir süredir çok yorgun hissediyordu. Uyumakla, dinlenmekle geçmeyen bir yorgunluk.
Sayfa 14 - Can Yayınları
Zordu insan idare etmek, çok yorucuydu.
Sayfa 11 - Can Yayınları
"Bir cümle olabilir miydi bir hayatı değerli kılan?Yoksa, tek cümleye sığdırılmış hayat çok mu boştu? Hayatın nesi doğruydu, nesi yanlış?"
Sayfa 123Kitabı okuyor
"Eskisi gibi olunamayacağı halde, olunabilirmiş gibi davranamaz, böyle aptalca bir yalanın arkasına sığınamazdı."
Sayfa 102Kitabı okuyor
"Hayat insanı değiştiriyordu, kimse olduğu gibi kalmıyor, değişiyor, eski arkadaş yeni yola uymuyordu."
Sayfa 50Kitabı okuyor
"Kendini bir süredir çok yorgun hissediyordu. Uyumakla, dinlemekle geçmeyen bir yorgunluk."
Sayfa 14Kitabı okuyor
Bazen okuduğu romanda, hikayede yer alan önemsiz bir kişiye takılırdı. Takıldığı kişinin metne girme nedeninin bir tek cümleden ibaret olduğunu görür, herkesin hayatının doğru söylenmiş bir cümleyle sığabileceğini düşünürdü.
Şimdi kendi cümlesini arıyordu: hayattan beklediği şeyleri elde ettiği anda hepsinin budalaca olduğunu anlamış, yalnız bir adam… Belki. Bir cümle olabilir miydi bir hayatı değerli kılan? Yoksa, tek cümleye sığdırılmış hayat çok mu boştu? Hayatın nesi doğruydu, nesi yanlış? Ya da bu türden soruları sormak doğru muydu? Neden soruyordu bunları?
Sayfa 123Kitabı okuyor
Başkalarının hikayeleriyle doldurmaya çalıştığım içim bir bataklığa benziyor şimdi.
Sayfa 221
" ...hayalleri yoktu, vardıysa da çoktan unutmuşlardı. "
"Bir gün kendime niye yaşadım ki bunca yılı diye sormaktan korkuyorum.”
Sayfa 171 - Can YayınlarıKitabı okudu