Ey Sevgili..
Sen hiç;
Hece hece özleyip, cümle cümle bittin mi?
Yenildim...
Gitmek için mi gelmiştin?
Yoksa gidenin bir daha dönmeyeceğini öğretmek için mi?
Sorarım sana hayat!
Karakteri beş kuruş etmeyenin, kararttığı yürekteki yara neden hiç geçmiyor?
Önce gece geldi uyutmadı. Ardından gündüz bitti, unutturmadı. Dünya böyleydi işte... Hayatta bıraktı ama yaşatmadı.
Dönmediğin her gün, ya ahımı alıyorsun ya günahımı...
Şimdi;
Aşklı geçmiş zamanız artık seninle.
Ben öldüm, sıra sende...
Hayat, yaşamak istediklerine göre kısa, seninle yaşamasını istemediğin her şey için uzun gelir insana...