Açtım ağır kapıyı,
Ve gidiyorum, üzüntü veren sulu sepken bir gün de,
Bugünü yakıyorum, dünkü aşkın ateşiyle,
Kalakaldım ardında,
Ağlayan bir çocuk gibi,
Ah ederek derin mana barındıran bir başka baharın büyüsüyle,
Ardım sıra kapat gözlerini ve düşün beni,
Hayattan daha geniş incelikler bırakıyorum sana,
Ve bil ki;
''Bu veda senden büyük, benden çok daha fazla.''