Babam bu hastalığı evimize taşıdığında daha ben doğmamışım.Annem aylarca bana emzirdiğinin süt olduğunu sanmış.Gerçi öğrenince hem babamın aldatmasını hem de beni zehirleyişine dayanamadı ve tedaviyi bıraktı.İntihar etti dediğimde yalan söylememiştim.Ben de annemin yolundan gittim.Herkesin hastalığını yüzüne vurarak yaşayacağı uzun bir ömürdense herkesmiş gibi davranarak yaşanan kısa bir ömür daha iyiydi sevdiğim.Doktorlar soğuk algınlığından önce hep söylediler.Ne komik değil mi? Bu hastalık önce insanı yaşarken öldürüyor.Bana nefes alan hiçbir şeyi sevme hakkı vermediler ben de incir reçelini sevdim, İncir reçeli sendin aşkım
Şimdi kapat gözlerini yapacağın güzel şeyleri düşün.Beni unut demeyeceğim çünkü ben seni unutamazdım.Ama sakın hayata küsme ben yaptığın her şeyde yanında olacağım.Sabah yine radyonun sesiyle uyanacaksın, enerjiyle yatağından fırlayıp radyoyu kısacaksın.Sonra pencereyi açıp dışarıya doğru gerineceksin.Dışarıda hikayelerini anlatmanı bekleyen binlerce hayat var.Hepsi de anlaşılmayı bekliyor benim gibi.Yaz aşkım, hiç durmadan yaz. Birbirlerini anlat onlara.Birbirlerine değerek,dokunarak yaşayabilmenin güzelliklerini anlat.Birbirlerine karışmayı anlat.Yaşam savaşı içinde yaşamayı, yaşatmayı unuttuklarını anlat.Sevişmeyi anlat onlara, en zor anlarda bile hiç ayrılmamacasına tek vücut olabilmeyi anlat.Yalnız yürümek zor, kolayını anlat.
Şimdi aç gözlerini aşkım.Söz veriyorum her şey çok güzel olacak.Ben sana karıştım aşkım, artık daha güçlüsün.Bir gün şoförün aniden camı açabileceğini anlat..