Okunmaya değer eski bir alıntı..
ÇOCUKLARINIZI KİM EĞİTİYOR?
TAKİP EDİYOR MUSUNUZ?
1980 öncesine gidiyorum.
Ortaokul öğrencisiyim.
Babam bizim evimize de televizyon aldı.
Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz.
Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik.
Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş.
Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve
"Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgârına"
Sayfa 410
Onu sekiz geçtiğinde
Pardon saat kaç diye sordum yanımda otobüs bekleyen kadına. Onu on geçiyor dedi. Teşekkürler dedim. Arkamı dönüp omzuma çapraz olarak taktığım çantamdan telefonumu çıkarıp çaktırmadan saate baktım. Hayır onu on geçmiyordu. Onu sekiz geçiyordu. On demek sekiz demekten daha mı kolaydı? Neden hep sayıları yuvarlayarak söyleriz ki? Altı geçseydi beş
Sen bari yapma Mecnun' um jeheh
Kalabalık yine coştu, bastı alkışı. Ben de dayanamadım "Bravo beee!" deyip de alkışlamaya başladım. Kitle psikolojisi dedikleri böyle bir şeymiş demek. Katiyen kendin karar veremiyorsun yaptıklarına. Bir rüzgara kapıldım gidiyorum şu an.
Nedir senin gizemin?
.....
Tanrı aşkına bana sırrını açıkla, ........ Sana teslim olmuşum. Akıntıya kapıldım gidiyorum.
Sayfa 107Kitabı okudu
"Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgârına".
