Kapitalist

Yıne de ekranın cazibesi, maziyi silikleştiren hızından gelir. Şöyle ki, ekran karşısındaki beden-izleyici kasıtlı bellek yitimine uğrar. Alain de Botton, bu bellek yitimi hakkında hastaneler ile televizyon arasındaki analojiye dikkat çeker: “Hastanelerin kaza ve acil servis bölümlerindeki kurumsal bellek yitimi, haber merkezlerinde de vardır: Her gece kan lekeleri silinir ve Ölenlerin anısı kaybolur gider”.(2)

Kesin ve kalıcı iyileşmeye yer olmayan bu ortamda her ses ve görüntü izleyicinin üstüne alındığı birer mesaj formatında yeniden üretilir. Herkes kendi bedeniyle ilgili en radikal kararları almaya, en ağır hapları yutmaya ya da gerekirse bazı organlarının belli bölgelerini aldırmaya razı gelir. Bedene dair her çözüm arayışı ve girişiminin çare aradığı sorunlardan daha büyüklerini doğurabiliyor olması bu kontrolsüz tutkuyla alakahdır.

Sağlık dahi böylesi bir kontrol-dışılığın gölgesinde ve sektörel beden politikaları içinde ticarileşmekte ve iyi beden mitiyle birleştirilmektedir. Böylece hayatın anlamına dönüşen beden ve beden sağlığı, -hayatın anlamı yapılan her kazançlı şey gibi,(3) kârlı bir endüstri halini alır. Modern kapitalist toplumda iyi bir beden için yapılan tüm harcamalar, bunun sonucu olarak, gider kaleminden muaf tutulur..."

Bugünkü durumuyla kapitalist toplumdaki anarşi, bütün kötülüklerin gerçek kaynağıdır

Faşizm kapitalist düzeni korumanın en pahalı yolu olduğu için sahneyi, genellikle kapitalist devletlerin oynadığı başrollere terk etmek zorunda kalır ve bu düzenin daha güçlü ve daha rasyonel biçimleri tarafından dışlanır.

Afrikalı gençlik spor stadyumlarına değil, tarla ve okullara yönlendirilmelidir. Stadyumlar şehirlerde dikilmiş gösterişli yerler değil, temizlenecek, üzerinde çalışılacak ve ulusa sunulacak tarlalardır. Kapitalist spor anlayışı, az gelişmiş ülkede olması gerekenden temelde farklıdır. Afrikalı politikacı profesyonel sporcu yetiştirmeye değil, spor da yapan bilinçli bireyler yetiştirmeye çalışmalıdır. Oyunlar ulusun yaşamıyla, yani ulusun inşasıyla bütünleşmiş değilse, bilinçli bireyler değil ulusal sporcular yetiştiriyorsanız, spor hemen profesyonellik ve ticarilikle yozlaşır.

Eflatun devletinden teoride, Roma devletinden de pratikte üstün devlet idea ve gerçekleştirimlerini ortaya koyan mü'minlerin çocukları da bir gün mutlaka maddede ve mânada kapitalist ve komünist devlet tiplerini, erdem, adalet, eşitlik, örülüş ve güçlülük bakımından yükseltmesini bileceklerdir.

"İster kapitalist olsun ister komünist, her şey dönüp dolaşıp iki çeşit yoksul arasındaki anlamsız bir ayrıma ve kırk yıl kadar önce defetmenin eşiğinden döndüğümüz hatalı bir değerlendirmeye dayanıyor - yoksulluktan uzak bir yaşamın, hepimizin layık olduğu bir hak değil, uğruna çalışmayı gerektiren bir ayrıcalık olduğu yanılgısı."