İnsan ruhu, başkalarının bakışına maruz kalma kaygısı taşımaksızın kendisiyle baş başa kalabileceği anlara ihtiyaç duyar. Bütüncül bir aydınlatma, ruhu yakıp kül edecektir. Bütüncül bir şeffaflık ruhun bir tür tükenişine yol açar.
Peter Handke'nin düştüğü notun anlamı da bu olsa gerek: "Beni yaşatan şey, başkalarının hakkımda bilmedikleridir."