Özdemir Asaf- Başka Kendilerimiz ile Kendi Başkalarımız arasında
“Akıllı olduğunu düşünemeyecek kadar akıllı
Deli olduğu düşünülmeyecek kadar deli’nin
niçindenliğini bilmediği sıkıntısı geçiyor
Uyanmak, bir akşam bir adamı yatağından kaldıracak.
Adamın gözleri adama uyanışı anlatacak.
Gözleri gel gel diyecek.
Doğrulmak adamı kucağına alacak.
Adımın birincisi ayağına sarılacak.İkinci adım birincisinin içinden
Sahi, kim suçlu?
Sustum.
Kıyıya vuran dalgalara yenik düştü bedenim
Artık bir geceye bir de dipsiz kuyularadır gülüşüm
Ah, susayanlara su var da
Susanları kim düşünür peki?
Kimin umrunda bir ceylanin av oluşu kör bir kurşuna
Tedirginsem,
Kuş olup uçamıyorsam
Bu kanatları göğe değdiremiyorsam
Ben mi yoksa ruhumu hapsedenler mi suçlu?
Hangi kapıya asılı şimdi ölüm celbim
Azrail kim bilir hangi sokakta gölgemi arıyor?
R.Y
Kuzgun
KUZGUN
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin
O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan,
Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden,
Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan;
"Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan,
Başka kim gelir bu zaman?"
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık
Kapının dışında biri var
Öylece vuruyor tokmağa
Açmıycağımı biliyor .peki ,neden bu kadar inatçı?
Varlığımı hissediyor gibi
Öylece gitmesini isterken istemediğimi bildiği gibi
Zaman kavramını akletmeyeli ne kadar oldu acaba
Bir asır mi bir anlık mı.
Bir zamanlar mutluluğu hissederdim şimdi ise biliyorum
Duyguları anlamlandırırdım şimdi
Kuzgun
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin
O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan,
Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden,
Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan;
"Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan,
Başka kim gelir bu zaman?"
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık
Benim Hikayelerim IV FİNAL
Böyle bizimkisi de ondan sebep; Her hikayenin bir sonu var yani, geldik bizim hikayenin de sonuna. Bazen gerçeklerden ne kadar korksanda onlardan ne kadar kaçmak istesen de zamanı belirsiz bir anı yüzüne tokat gibi çarpıyor bildiğin bütün gerçekleri.Umursamamak olan biteni; memleketi, dostları, öleni, düşeni yani hiç hiç umursamamak. Bakınca