"Gizli olmayı biz seçmedik ki"
"Doğru, biz istemedik ama yeraltını sevdiğimizi de inkâr edemeyiz. Gizli çalışma sanki bizi daha çok devrimci yapacakmış gibi geldi. İyi olan kadar, kötü olanın da gizlilik perdesinin ardında saklanabileceğini anlayamadık."
Amaç, kuramı yaşamın hizmetine sunmak değil, ne pahasına olursa olsun inancın doğruluğunu kanıtlamak olunca, basit gerçeğin yalın sözcükleri yerine, basmakalıp olanın görkemli ama kof laflarını kullanmak kaçınılmaz oluyordu. Bu cümleler Aspirin gibi her derde devaydı; gerektiğinde düşünme molası yerine geçer, gerektiğinde tartıştığınız insanları şaşırtabilirdi; verdiği entelektüel hava da cabası. Marifet biraz da bu cümleleri kullanan kişinin oyunculuğundaydı.
Beklenmedik olaylar, başarı getiren hoş sürprizler bile olsa, onda büyük tedirginliklere yol açardı. Dengesi bir anda bozulur, yaşarken kıymetini bilmediği o saydam dinginlik günlerce yerine gelmezdi.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Ahmet Ümit okumayı severim. Bu kitabı da genel olarak sevdim ama pek heyecan uyandırdığını söyleyemem. Bi kaç ince ayrıntıyı hatırlamak gerekiyordu yazarın kitabın başında söylediği küçük detaylar kitabın sonunda lazım oluyordu bu dikkatimi çekti. Çok fazla karakter ve onların hayatına değiniyordu bu biraz bunalttı. Kitabın sadece cinayetten değil de başka bir konun da olması hoşuma gitti, en güzel yanı buydu bana kalırsa. Genel olarak Ahmet Ümit okumayı sevenlerin beğeneceği bir kitap olacaktır.
Kar KokusuAhmet Ümit · Everest Yayınları · 20187,4bin okunma