ÖYKÜLERDEN SEÇTİKLERİM
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
Dinginlik Verici
Günaydın Yaşamak!
Ceviz ağaçları.
Uzun bıyıklı adamlar
Toz içinde kadınlar.
Cızırtılı bir radyo
Yalnızlığı çalıyor.
Pencerelere kadar kar
Köpekler olmasa herkes ölü.
Puhu kuşları bile.
"Unutma ruhum, kış bitiyor,
Kar'ı dinmiyor yalnızlığın.. "
“Kapı olmak hiç de sevimli değil,” diyordu içimizdeki çamların en yaşlısı, “Bir kere, kapı olunca kilit takarlar bize. İnsanoğlunun böyle acayip huyları vardır. Evet, gözümümüzün yaşına bile bakmadan kilit takarlar. Kilit ne demektir bilir misiniz?”
“Ne demektir?”
“Ben size söyleyeyim, kilit, insanın utancı demektir her şeyden önce… İnsanoğlunun
.
Hani birbirini kovalayan dalgalar
Sonunda güm-güm kayalara çarparlar
Ve siz, ansızın bir ürperti geçirirsiniz ya
Sevgili hazırlanmış öteki sahilde bekler
Bir romansa dönüşürken elinizdeki çiçekler
Dalgınlığınızdan son vapuru da kaçırırsınız ya
Ritimsiz basarken ayaklarınız
Çok baharatlı bir şeyler mırıldanır dudaklarınız
Aklınızdan çok şeyler geçirirsiniz ya
Gözlerinizin kanatlarıyla okşarken
Bir top patlar gibi tünelden çıkar bir tren
Hani çevrenizden bütün kuşları uçurursunuz ya,
İşte öyle yakalandım en eski rüzgârıma
Artık kar-buz dayanır mı benim nârıma,
Artık bağlarım tutabilir mi burada beni?
...
Sayfa 46Kitabı okudu
Ve herkes pencere olma hayalinin peşine düşmüştü...
" Kapı olmak hiç de sevimli değil,” diyordu içimizdeki çamların en yaşlısı, “Bir kere, kapı olunca kilit takarlar bize. İnsanoğlunun böyle acayip huyları vardır. Evet, gözümümüzün yaşına bile bakmadan kilit takarlar. Kilit ne demektir bilir misiniz?”
“Ne demektir?”
“Ben size söyleyeyim, kilit, insanın utancı demektir her şeyden önce…
. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
