bir karaltı ilişiyor gözüne kurcalarken eskimiş bir defteri‚ sanki utançla yazılmış gibi‚ öyle küçük harflerle yazılan‚ öyle suskun bir hisleşi; «bugünse benim doğum günüm‚ kanıma alkol karışmıyor bugün‚ oturmuyorum bir bar taburesi üstünde de. fakat yastayım onun gibi‚ oturuyorum soğuk bir pencere önünde‚ sanki kızıl bir gün geliyor ve ardına dizilen dizilecek tüm huzurlu günleri öldürüyor tane tane‚ düşündüğüm bu‚ o buzdan pencerenin buzdan önünde. yitirmişiz candan sevilenleri‚ vermişiz kabulkâr karalara aylar önce -kimini verememişiz bile‚ almamış değil toprak‚ hak görmemişler bunu bize-. karalar giymiş karalar bağlamışım sonra. karanın ta kendisi olmuşum meğer ben‚ karanlığın. yalnız benim ölülerime giyemem ki demişim çünkü karaları‚ çıkarmamışım hiç‚ devrilmiş aylar; bebeler çocuklar gidivermiş göçüp‚ babaların kanlanmış gözlerindeki yaşlar‚ biçare analar; bense karaymışım hepsine yetecek kadar. kendime ağlamayı bırakmışım bir zaman sonra‚ kararmayı kendi içime. onlarla ağlamış onlara kararmışım. karaymışım artık ben‚ hep kara. doğum günlerini hep daha bir matemli edecek kadar kara‚‚‚»
DOSTA DÜŞMANA KARŞI
Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamaklardan Metrislerden sor beni
Diyarbekir'e kanla bastım mührümü
Ceset ceset kefen kefen sar beni
Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Bir türkü dilimi içerdekine
Çeyiz sandığına oyalı yazma
Memeye süt
Ve baharın toprağa bereketidir
Sığmaz dört duvarın yasına dikenli tele
Cesur
Kara gün kararıp kalmaz. İnsan kalmayı tercih etmekten vazgeçmeyin.
Doğru bildiğiniz yolda tek bile kalsanız, yürümeye devam edin. Belki o an için insanlar sizin yanınızda olmayabilir. Hakikati savunduğunuz için her şeyinizi kaybetme noktasına dahi gelseniz bir değeri savunmak —şahsi varlığınızdan ve menfaatlerinizden yeğdir.
Önünüzde her zaman iki yol vardır:
Ya belli insani değerleri bir kenara bırakıp, birtakım şeylere sahip olarak kokuşmuş bir yaşam tercih edersiniz. Veyahutta bir başına dahi kalsanız insani değerleri savunursunuz.
Peki, kazanım mı?
İnsan kalabilmek bana sorarsanız başta gelen meziyetlerdendir. Çünkü; yeri gelir başka yollara girerek tevessül ettiğiniz şeyler ancak sizi bir dönem kurtarır. Sel gittiğinde kalan kumdur. Muhakkak ki; insan kalabilmiş iseniz gelecekteki aydınlık günler uzak dahi görünse hiç değilse —vicdanınız rahat yaşarsınız.
Kariye Müzesi ve Camii'ndeyim bugün. Tek kelimeyle büyüleyici bir ortam. Herkesin görmesi gerek.
Bu fresk, kara melek şeklindeki Şeytan'ın İsa ile konuşması.
Şeytan bir gün İsa'nın yanına gelip der ki;
- Ey İsa.!
Madem Rabbine bu kadar güveniyorsun, at bakalım kendini şu uçurumdan, seni kurtaracak mı.?
Hz. İsa(a.s) cevap verir;
- Ey İblis.!
Kul Rabbini imtihan etmez...!
Yaşamak umrumdadır
Sabah şairin üstüne saldırıyor
yaşamaktan bir güneşle kaplanıyor onun kalbi
onun kalbi topraktan sıyrılıyor
aşk dahi sıyrılıyor topraktan
gözlerini tanıyorsunuz: çaylak sürüleri
beyni: aç kuşlardan bir ambar.
Bir kıyısına ilişmiyor dünyanın
Allah'ın ve devletin dibinde insanlar
onu barutla karıştırıyor
ve zerdali çiçekleriyle.
Ahali kapısını
Tedirgin kalmışım, kara bahtım
Felekten gün aşırı yara aldım
Ve bir dünya düşündüm ama yanlış
Melekler günahını bana yazmış..
Güno
Artık bünyem sabır harbini kaldırmıyor, güneşli bir gün ama içime kara bulutlar düşürenler sağ olsun. Neyse attım kendimi sokaklara hadi biraz nefes almaya
Dermansız Dertler
Her gün eklenir acıya yeni bir feryad,
Mazluma kan kusturuyorken zalim namertler,
Ehli keyfin hayatını ediyorken şad,
Çilekeşe kader verir dermansız dertler...
Ölümü diler maalesef intihar günah,
Daha da betere giderken vaziyetler,
Kader ettirirdikçe ona bin bir tane ah,
Bahtı kara canlar bulur dermansız dertler...
Bilemez ki, silemez ki cümle alimler,
Kara yazgılara bulunmaz nihayetler,
Hoppa züppe eğlenirken fukara inler,
Terazisi bozuk çağda dermansız dertler...
Doktor MBC