Ve mükemmel bir şiir daha
Kuzgun
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin
O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan,
Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden,
Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan;
"Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan,
Başka kim gelir bu zaman? "
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık gecesiydi,
Örüyordu
. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
“Ben onun kara, kadife gözlerine bakarken mutlak bir huzur ve güven duygusu ile sarmalandığımı hissettim.”
Sayfa 24Kitabı okudu
Ne güzel zamanlardı...
Radyolarda kadife sesli sanatçılar...
Emel Sayın'lar, Samime Sanay'lar...
Bir ilkbahar sabahı güneşle uyanırdık.
“Benzemez kimse sana” derdi Müzeyyen Senar,
45' lik plaklarda...
Yıldırım Gürses hayattaydı.
Leylaklar dökülüp güller ağlardı...
Ahmet Özhan'ın temiz yüzü aydınlatırdı televizyonları.
"Çok yakarmış güneşin solgunu,
Tanrım bu sonbahar vurgunu..."
Erol Evgin fiyakalı, Ajda Pekkan havalıydı..
Nükhet Duru rastık çeker,
Nilüfer, "Seni beklerim öptüğüm yerde" derdi.
Sevgiler ölümsüz, aşklar ömürlük
aşıklar vefâlıydı...
"Fikrimin ince gülü, Kalbimin şen bülbülü" şarkısını söylerdi sevdalılar birbirine...
Şimdi nerde o aşklar...
Nerde vefâyı anlatan şarkılar..?!
Zeki Müren dinleyen hangi sevgili terk eder..!
"Böyle bir kara sevda, kara toprakta biter” diye..
İnan Durak Taş
Yerden, yardan mı çıktın, gökten mi, ey Güzellik
Senin o tanrısal ve cehennemlik gözlerin,
Boşaltır bir kadehe hem suç, hem de iyilik,
Ve bu yüzden şarapla kıyaslanabilirsin.
Fırtınalı bir akşam gibi koku saçarsın;
Gözlerinde güneşin doğuşu, batışı var;
Öpüşün bir iksirdir ve bir testidir ağzın,
Kahramanı yüreksiz, çocuğu cesur kılar.
Kara
Sayfa 182
