Herkesin acısı sevdası gibi “şahsa münhasır” kişiye özel, hep başka başka. Ne çok seviyorum şairin durum tarifini “fiyakalı değil onun acısı benimkinden”, kıyas yok, yarış yok, sadece kederi karşılayış, ağlayanın yanında gülmemek var. Bir kara sayfa, bir etiket, bir geçmiş olsun, bir de başın sağolsun yetiyor mu? Üç saat sonrasına “hayat devam ediyor” diyerek tebessüm etmeye. Elbette devam ediyor, edecek, ben sen o olmasa da.. Yardıma elimiz ulaşmıyorsa da, saygımızı esirgemeyelim. Kendi çocuğumuz için her ne diliyorsak, tüm çocuklar için onu dileyelim. Yaşam hakkı kutsaldır. Rabbim bizi “Can’a canlıya hürmetten geri koymasın”
Öyle zor susuyorum ki..