Dar zamanlar üçlemesi ile vedalaştım. Güç bir veda oldu. Ölmeye yatmak, bir düğün gecesi ve hayır ile sanki bir dönem dizisi içerisindeymişim gibi hissettim. Hatta dönem dizisi demek yazara haksızlık olabilir. Çünkü karakterlerin iç dünyasına bu kadar nüfuz etmek, toplumun sosyolojik, bireylerin psikolojik çözümlemelerini insana bu kadar dolu dolu aktarmak dizi ve film ile pek olabilecek şeyler değil. Adalet Ağaoğlu kadın olarak, aydın olarak, yurttaş olarak her anlamda var olabilme sorununu o kadar iyi aktarmış ki tanıdığım herkese bu seriyi okutmak istiyorum. "Hayır" üzerine yazmak yerine üçleme incelemesi oldu, evet farkındayım :)
