Alyoşa durdu, etrafına bakındı ve birden sanki yıldırım çarpmış gibi toprağın üstüne kapaklandı.
Toprağa neden sarıldığını bilmiyordu, toprağı neden böyle önüne geçilmez bir şekilde öpmek, onu her şeyiyle öpmek istediğini bilemiyordu, ama ağlayarak, hıçkırarak ve gözyaşlarıyla ıslatarak toprağı öpüyor ve onu seveceğine, ebediyen seveceğine çılgınca yemin ediyordu.
Sayfa 506 - Can YayınlarıKitabı okudu
