insanı sev, tabiatı sev
sanatı sev, edebiyatı sev
sev ki sevil.
o bahçede Necip Fazıl gül,
Şairlerin şahı Nâzım Hikmet karanfil.
Günün acılarını geçiyorum, kendime iyilikler söyleyerek .
Tane tane yenilgiler bırakarak arkamda.
Sen bir karanfilsin, delisin
İçlisin de,
Bükersin hemen boynunu
_
Yaz MutluluğuKitabı okudu
“Sandal ağacı gibi olacaksın
Üzerine inen baltayı kokuna boğacaksın.”
Ben yorgunum anlamaktan.
Eski bir takvim için şiirlerKitabı okudu
Mezarlara karanfil sunan insanoğlu
Yaşayanlarını çoğu zaman hatırlamıyor.
Gözlerin, gönlümde açan nergisler.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
---
Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
SerenadKitabı okudu
Sana her zaman söylüyorum,senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Bu perişan halime sebeptir.
Senin unutmuşluğunu affetmeyeceğim..
Çok karanlık bir cümlede durmuş gibiyiz.