Ez nikarim derdê xwe ji kesekî re bibêjim.
Boşluktaki Aptal
Bir karanlık gece
ağaçlar yalnızlıktan sallanıyor
aydınlık yüzlüsünü hiç görmedik
gece uyumayanlarla dolu
gökte ay yok ama
sıkıntı basmış ayaklarına
kaç günahkâr varsa
acır kendi hâline
Sayfa 222 - YKYKitabı okudu
ÖLÜMÜMDEN BİRAZ SONRA
Artık ne karanlık var benim için, ne aydınlık,
Ne sıcak, ne soğuk.
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş en kötü günlerdi. Hem bilgelik çağıydı, hem ahmaklık. Hem inancın devriydi, hem şüpheciliğin. Hem aydınlık, hem karanlık bir mevsimdi. Umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı. Hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu."
(İlk satır.. 'giriş cümlesi')
Sayfa 1Kitabı okudu
-Karanlık bir evde uyur insan.fakat karanlık bir memlekette uyuyamaz. Sizinkini bilmem ama benim memleketimin karanlığı zift gibidir; insanın genzini yakar, soluğunu keser. Memleketi kurtarmadan uyusanız boğulacağınızı sanırsınız. Aydınlık yaratmak arzusuyla bir resim çizer, bir hikaye yazar, bir sevgi büyütür, bir umut takınırsınız işe yaramazsa bir mum yahut lamba yakarsınız. Bir şeyler yapar ya da yapamazsınız. Karanlıktan korkan çocuklar gibi ışık ister, ışık ararsınız.
Bir taraftan aydınlık, bir taraftan da karanlık bir mevsim yaşanıyordu.