"Zira aşk kâfidir aşka." El Mustafa'nın Orphalese halkına gitmezden evvel yaptığı vaazları içeren yapıt. Her bir soruya karşılık ayrı bir başlık var; Aşka dair, hayata dair,dostluğa dair, Evliliğe dair, vb.. İki farklı yayınevinin çevirisinden okudum ve en çok Kaknüsü beğendim. Belki de dili bir nebze ağır diye sevdim bilemedim ama iş bankası fazla yavan geldi. Sistemlesmis düşünceler güzel bir uslup ile ifade edilmiş. Ermiş'i sevdim. Cibran'a karşı derin bir saygı duyduğum muhakkak. Fakat aaa diye ayila bayila okudum mu? Hayır. Bana yeni bir şey kattı mı hayır. Belki de bu tarz eserleri çok okuyup bu tarz kıssaları çokça dinlediğimdendir. En sevdiğim kısımla bitireyim o halde.
"Size bir de denildi ki hayat karanlıktır diye ve sizler bezginliğinizde tekrar edegeldiniz,bir bezgin tarafından ne söylenmişse. Ve ben derim ki hayat,sahiden karanlık, insiyak olduğu zaman başka.
Ve her insiyak kördür, bilgi olduğu zaman başka.
Ve her bilgi beyhudedir,çalışma olduğu zaman başka.
Ve her ne zaman aşkla çalışırsanız kendinizi kendinize raptedersiniz ve ötekine ve Allah'a."