O zaman ateşler içinde ben uyanırım. Ay büyümüş, gökyüzünün eteğine inmiş, batacağı yere yaklaşmış, gölgelerin heybetleri artmış, gece ihtiyarlamış, mehtapla karanlık birbirine karışıp mahzun olmuş, bütün eşyayı ağlatıcı ve yorgun bir keder rengi sarmış, her taraf bir yas yerine dönmüş, baykuşlar bile yorulmuş, uzun aralıklarla fakat daha hazin ve ürkek gülüyorlar.
Sayfa 197 - Kapra Yayınları