Hani şiir gibi şarkılar yakan
Fikret Kızılok'a ‘Bu kalp seni unutur mu?' demeyecektik,
biliriz, unutmaz, dünyanın bu son/baharına, sondan sonraki kışına ne kalırsa kalbimizden, kalırsa yani kalbimiz, unutmaz!
" Öyleyse ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım, herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan oturduğum yerde de beni bulur. "