"Karantina dönemi yazarın kimdir?" sorusunu yöneltseler hiç düşünmeden Mustafa Kutlu derim. Geç tanıdım ama çok çok sevdiğim vazgeçemediğim yazarım oldu. Kalemine, yüreğine sağlık yazarım.
Kutlu'nun kitapları bitince bir süre duvara bakıp anlamaya çalışıyor, ruhunuza iyi gelen dostunuzu kitaplığa bırakmaya eliniz gitmiyor, sorguluyorsunuz. Yani yine mükemmel bir Mustafa Kutlu hikayesinin daha sonuna geldik.
Kitaptan aldığım mesaj ise, insanların hızla yanlışa kayması. Ellerini tutmak için yollanan insanları hızla geri çevirip gittikleri yolda ısrar etmeleri. Süleyman. Süleyman Koç. Bankada memur olan, hafızlığı yarıda bırakan Süleyman. Bize tavizin, tavizi doğuracağını öğretiyor. Gittiğimiz yolun sonu olmadığını, karanlıklara çıkacağını vurguluyor.
Dönelim o yoldan. Allah'a dönelim. Süleyman'da lunaparktaki çıkışı bulabilirse belki hafızlığına devam eder?