"Ne düşünüyorsun?" dedi. "Senin de terazin var, ha? Dirhemle ölçüyorsun demek? Bre ver kararını, terazileri de şeytan alsın!"
Çıkık kemikli, ızbandut haliyle tepemde duruyordu; onunda konuşmak için başımı kaldırmaktan yoruluyordum. Dante'yi kapadım.
"Otur," dedim. "Bir adaçayı içer misin?"
Oturdu; bohçasını dikkatle yandaki sandalyenin üstüne koydu. Alaylı,
"Adaçayı mı?" dedi. "Gel buraya, kahveci! Bir rom!"
Romu yudum yudum içti; tadını çıkarmak için uzun süre ağzında tutuyor, sonra ine ine ısıtsın diye yavaş yavaş yutuyordu. "Duyarlı ve meraklı bir adam!" diye düşündüm.
Önemli bir karar vereceğin zaman mutlaka onun üzerine düşün. En az bir gece geçtikten sonra kararını ver.
Sayfa 200 - EverestKitabı okudu
Bir gün Hz. Ali'nin taraftarlarının yoğun olduğu Küfe'den, bir Arap, devesiyle Şam'a gelmiş. Şam sokaklarında dolaşırken biri ona yanaşmış:
- Ver o dişi deveyi bana! demiş. Tartışma büyümüş, Küfe'den gelen adam, "Bu deve benimdir, üstelik dişi değil, erkektir" diye itiraz etmişse de anlaşamamışlar. Konu Muaviye'ye yansımış.
Halk meydanda toplanmış... Muaviye, Küfe'den gelenle Şam'da deveye sahip çıkan yerliyi dinledikten sonra, kararını açıklamış:
- Bu dişi deve Şamlınındır!
Sonra toplananlara dönmüş ve sormuş:
- Ey cemaat, bu dişi deve kimindir?
Cemaat hep birlikte bağırmış:
- Şamlınındır!
Küfeli şaşkın bir vaziyette devesinin ardından bakakalırken, Muaviye onu yanına çağırmış:
- Ey Küfeli, dinle! Sen de ben de biliyoruz ki, bu deve senindir ve dişi değil, erkektir. Ama sen Küfe'ye dönünce gördüklerini Ali'ye anlat ve de ki: "Ey Ali, Muaviye'nin, dişi deveyi erkekten ayırt edemeyen, o ne derse evet diyen 10 bin adamı var! Ayağını denk al!"
(Günümüz Türkiyesiyle ne kadar benzeşiyor)
Mucizeyi karşılamaya hazırdım.
Aldanmışım; çok uzun boylu, kuru, patlak gözlü, altmışbeşlik bir ihtiyar,
yüzünü cama yapıştırmış, bana bakıyordu.
Koltuğunun altında küçük, yassı bir bohça vardı.
En çok dikkatimi çeken şey, alaycı, üzgün, huzursuz ve
alev alev yanan gözleriydi. Bana öyle görünmüştü gözleri.
Bakışlarımız bir an
...babamın sözünü anımsadım. "Önemli bir karar vereceğin zaman mutlaka onun üzerine düşün. En az bir gece geçtikten sonra kararını ver," derdi.
Sayfa 200 - SelimKitabı okudu
