"Toprak karanlıktan başını çıkarmaya çalışan nergisler, kardelenler, zambaklar ve süsenlerle dolu. Şimdi ilkbahar geldi, belki... belki de..."
Sayfa 169Kitabı okudu
Kardelenler
Ah ben olmadan görmek isterdim ağacı. Ben olmadan koparmak isterdim göğü. Ben olmadan öpmek denizi. Hiçbir nesne titremeden çıkan ses gibi. Çığlık aramaktır olmayanı.
Kanımızın aydınlığı bir gösterip yolumuzu, bir yitiyor. Rüzgârın uzattığı yönü güdüyorum sonra, gözlerim kapalı. Baş aşağı edici kokun yetiyor günahı sevmeye. Küçücük bir böcek destekliyor beni.
Geleceğin şarkıları ruhumu okşuyor; herkesin eşit olarak, payını almadığı hiçbir şeye el süremem. Gözyaşlarının toprağı her gece yarısı bir sevinç sapı uzatıyor sabrın dudağına.
Yılanların sel baskınını sezmesi gibi, yanılgıların saksıla- rını yukarı çıkarıyorum, göğün tavanarasına. Yazık, hiç su- çum yok, geleceği bilmekten başka. Kış yaklaşıyor böceksiz yaylayı suskunluğunda bırakmaya.
Taşların yerini değiştiriyorum, ya da yağan karı öpüyorum diz çöküp. Ruhumu teslim ediyorum anlamayı aşan erince.
Çok Katlı Renkli Çiçekler
Griden kırmızıya boyandı yaşamın renkleri
Grinin 50 tonu yalanmış meğer
Ölüme dek süren palyatif Dünya'da
Yalnızlığın ilacını bulmuşlar
Avukat gibi savunan şiirlerim
Sanık olduğum mahkemede beni akladılar
Yaşasın! Kalbe düşmekten kurtuldum
Dünya'ya düştüm özgürce
Ben ki cennetten kovuldum
Nar diye hayata tutundum
Var olmak yok
Kardelenler kardan doğarken, bilmeden birinin üstüne basardı birileri, ölürdü o kardelen. Doğar doğmaz çiğnenen bazı kardelen çiçekleri gibi, kimi kız bebeklerin doğdukları gün boğulması da kötü de nice ülkede okutulmayan, geri bırakılan, çocuk yaşta evlendirilen, tandıra düştüklerinde doktora götürülmeyen kızların/kardelenlerin durumu daha mı iyiydi? Uzaktakini kınayan, yakındakini görmezlikten mi gelmeli?
Sayfa 234Kitabı okudu
Her gittiğim yerde yanımda sen vardın
Yemez, içmez, konuşmaz, hep yüzüme bakardın
Anlamazdım
Üstüme yağmur düşmeden şemsiye gibi açılırdın
Işıktın, ıtırdın, herkese sırdın
Anlamazdım
Henüz namlularda tüten barut kokusu silinmemişken
Fransız ile İngiliz’in elinde tuttuğu
sömürgelerde anti kolonyal direnişçiler
Kışı atlatan kardelenler gibi bir bir açıyor
Ve Uzak asyada çekik gözlü
Çifte Çelik verilmiş damascus kılıcı gibi dirençli devrimciler
paris ve Londra sokaklarını sarsıyordu
Büyük yıkım sonrası korkmadan
Ey, başörtülü diye
Sınıflardan, okullardan kovulan
Ey, kılık-kıyafet meczuplarının
Keyfi dayatmalarıyla
Kapılarda, sokaklarda coplanan
Ey, dua etmek ve acıları bölüşmek için
Meydanlarda toplanan
Tarihin benzerini yazmadığı
Engizisyon mahkemelerinde
İşkenceyle yargılanan
Toprakları sancılı, kalpleri kırık
Baharın habercisi nur yüzlü kardelenler
Ey, zincirli hürriyetin
Yarınlara gülümseyen yıldızları
Ey, kirlenmiş dünyamızın
Gül yüzlü, cennet kokulu kızları!
Kara yılanlarla dokunsa da karanlıklar
Bunlardan ne çıkar
Siz nûrlusunuz...
Kar tanesi uçunca, çığ tükenince
Kardelenler açınca, otlar bitince
Avucumda ateşle, dönerim sana
Toprak uyanınca, bahar gelince
Sayfa 38Kitabı okudu
Ben köy öğretmeniyim , bir bahçıvanım
Ben bir bahçe suluyorum gönlümden
Kimse bilmez , kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerimden
Kandır ,hayattır, emektir benim
güllerim
Korkmadım , korkmuyorum ölümden
Siz çiçek getirin yalnız , çiçek getirin
Dünya'nın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçeklerini getirin buraya
Öğrencilerimi getirin , getirin buraya
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya
Son bir ders vereceğim onlara
...kardelenler güçlüdürler, inatçıdırlar. Ayaklar altında kalacaklarını bilseler bile; karı delip, uzatırlar başlarını...
