Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı...
Islak saçlarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın nemli, ağır kızıltılar...
Sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar...
-Nazım Hikmet Ran-
Kardeşim diye demiyorum ama Havin çok orospu bi insan bulaşıkları ben yıkıyacam diye tüm boşları topluyor
Takım elbiseli bir salak içini düzgün yapmadığı için, bir domuz müteahhit Allah'ın belası malzemeden çaldığı için, açgözlünün teki ihaleden komisyon aldığı için, ağzı salyalı herifler, "Bir şey olmaz yahu!" diyerek, gülerek bir takım kağıtlara atılmaması gereken imzaları attığı için ve daha bin türlü rezillik olduğu için, bir gece, ansızın, bu çocuklar işte, bu yoksul ve akıllı çocuklar, ölüverirler. Bir de canım kardeşim, sokaklarda "Silaha değil eğitime bütçe!" diye bağıranları döverler.
Sayfa 44 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
İnsanlar, yalnız kitaplarda şaşırırlar. Romancılar şaşırtır onları. Ölü denizdeki su zerrecikleri gibi birbirlerine tutunurlar: dalgalanırlar, bir yere gitmezler aslında. Aslında, kimse, kafasındaki hayallerle kimseyi bir yere götüremez kardeşim Selim! Belki biz, seninle ben, kafamızdaki hürriyetle bir yerlere gidebilirdik. Giderdik de!
Sayfa 297 - İletişim Yayınları- 79.baskı, 2016- TurgutKitabı okuyor
Nebile diye kız ismi mi olur arkadaş,
Kimsin? diyorum "nebileyim" diyor.
Sen bilmezsen ben ne bileyim kardeşim.