Ordular her yanda yenilmiş kardeşim,
Kan ağlar beş cepheden memleket.
Çekilmiş gibi tanrım bir ara üstümüzden,
Sessizliğim büyümüş,
Sağır yerler gökler,
Sağır be hey.
Mütareke yapmış sultan,
Can uğruna pare pare etmiş vatanı.
Kaçmış gitmiş güvendiğim paşalar hep,
Yurt açık kalmış.
Çökmüş omuzlarıma yedi düvelin zoru,
Ağır be hey.
Bilirim yorgunsun nice savaş yıllardan,
Ayağın Hicazda kalmış, kolun Kafkasta.
Belki başın da kopmuştur.
Ama hemşerim göğsün var ya,
Neden sesin çıkmaz,
Bağır be hey.
Sevgili kardeşim! Ömrünün her anından sorguya çekileceksin. Allah'a itaatle geçirmediğin her an için gözyaşı yerine kan akıtacaksın. Bunu bilmiyor musun?!
Sayfa 796Kitabı okuyor
Köpüren, köpürtücü bir hayatın nadasıdır kardeşim bütün devrimcilerin çektikleri
biliriz dünyadaki yorgunluk habire mızraklanır dağlarda gürbüz bir ölümdür bizim arkadaşlarınki pusmuş bir şahanız şimdilik, ne kadar şahan olsak ama budandıkça fışkıran da bizleriz
ölüyoruz, demek ki yaşanılacak.
Kardeşim bu uygulamayı ne hale getirdiniz yahu! Etkileşim delisi insanların yaptığı çekilişler dolmuş ana sayfa. Çekiliş görmek istesek instagram'da var zaten şu uygulamayı düzene sokacak bir yazılımcı yok mu şu yönetimde!?
Şimdi gıybet sohbetinden çıktık bişey desem gıybet olacak "sus ağzım konuşma ağzım diyorum" mübarek kardeşim aynı yerde sohbette idik yapma.! İlla birileri beni görsün, duysun diye kendinizi bu kadar beğendirme arzusu çabası neden dön bir bak nefsine bir sor Allah rızası için neden ya neden.?
Bundan on beş sene evvel Rusya’nın şimâlinde esir olduğum zaman doksan esir zabitlerimizle beraber büyük bir fabrika koğuşunda bulunuyorduk. Sıkıntı ve ruh darlığından çok münakaşalar, gürültüler oluyordu. Umumun bana karşı ziyade hürmetleri olduğundan teskin ediyordum. Sonra, sükûneti muhafaza için dört-beş zabiti tâyin ettim. Ve dedim; “Hangi köşede bir gürültü işittiniz, hemen yetişiniz. Hangi taraf haksız ise ona yardım ediniz.” Hakikaten bu tedbir ile gürültünün önü alındı. Benden soruldu: “Ne için haksıza yardım ediniz, diyorsun?”
Cevaben, o zaman demiştim ki: “Haksız insafsızdır. Bir dirhem menfaatını kırk dirhem istirahat-ı umumiye için bırakmaz. Haklı adam ise insaflı olur. Bir dirhem hakkını, sükûnet-i umumiyedeki kırk dirhem arkadaşının menfaatına fedâ eder, bırakır. Gürültü kalkar, sükûnet iade edilir. Bu koğuştaki doksan zât istirâhat eder. Eğer, haklıya muâvenet edilse, gürültü daha ziyadeleşecek. Bu nevi hayat-ı içtimâiyede, menfaat-ı umumiyenin ehemmiyeti nazara alınır.”
İşte ey kardeşlerim! Bu hayatın, bu içtimaımızda, “Bu kardeşim bana haksızlık etti” diye “küstüm” demeyiniz. Bu pek hatâdır. O arkadaşın sana bir dirhem zarar vermiş ise, sen küsmekle kırk dirhem bizlere zarar veriyorsun. Belki kırk lira Risâle-i Nur’a zarar vermek muhtemeldir. Fakat lillâhilhamd
pek haklı ve kuvvetli müdâfaatımız, arkadaşların mükerrer isticvâba gitmelerinin önünü aldığından, fesâdın önü alındı. Yoksa, birbirinden küsmüş kardeşler, bir sinek kanadı kadar küçük bir çöpün göze girmesi gibi veyahut bir kıvılcımın baruta düşmesi gibi, az bir garazla büyük bir zarar verebilirdi.
Bugün de ,doğru bulduğum düşünceleri anlatmaya çalışırken yanlış anlaşıldığımı hissettiğim bir gün oldu. Herkesin kendi doğru düşünceleri ve aklı varken neden bazı konularda kendi doğrularımı ısrarla anlatma ve açıklama gereği duyduğumu bir türlü anlamıyorum.