Hafızamı yoklayınca ne kadar acı varsa buldum çıkardım. Ama daha derinlere öyle bir gün gömdüm ki dağ olsa yıkılır, taş olsa çatlardı.
Dallarıma bülbüller değil kara kargalar konmuştu o gün.
Varıp gübreliğe konan kargalar, has bahçede gülün kadrini ne bilir...
bir vazgeçişin öyküsü
ah! seni düşünerek okuduğum kitapların sayfalarına mı üzüleyim şimdi,
yoksa arasında kuruttuğum çiçeklere mi?
halbuki ne hayaller kurup
okumuştum sana
bir bir o güzelim satırları.
değer miydi sevgili
bu kadar bencil olmaya?
aşkımı görürken
çevirip kafanı
görmemiş gibi yapmaya?
söyle değdi mi;
ya da sen sus
söylesin çiçekler,
söylesin kargalar.
ya da sen sus
söylesin kelebekler
söylesin şarkılar.
-venüs
Varıp gübreliğe konan kargalar,
Has bahçede gül kadrini ne bilir. Sonradan sonraya beyliğe yeten, zalim olur
El kadrini ne bilir...
Gül-şeninde âlemin ermez bu sırra hiç kes
Zaglar âzâde bülbüller giriftâr-ı kafes
(Dünya gülşeninde ermez bu sırra hiç kimse, Kargalar neden özgür, bülbüller neden kafestedir? )
Firâkî
Bir savaş veriyorum, herkesin verdiği gibi... Acı, nefret, keder
ve yalnızlıkla beraber; ruhumu hapsedecek gerçek mutluluğu
arıyorum. Bu yolda düsturu olmaksızın yürümüyorum elbet;
haşin, mert ve aheste adımlarla!.. İlerlerken kara kargalar
dürtüyor beni, ansızın bir hareketle. İrkilerek bakıyorum
suratlarına, ‘’bak burada yaşanmışlıklar’’
Kartallar Yalnız Uçar
Kargalar sürüyle "Kartal" yalnız uçar
En zirvede siyah beyaz bir gül açar
Sen tevazu kanadınla vakarınla süzül
Bilirsin ay yıldız semada nur, ziya saçar
🗻🦅🗻
KK
Varıp gübreliğe konan kargalar ,
Has bahçede gül kadrini ne bilir...🍂
Orsay Müzesi, Paris
Van Gogh,
5 Haziran 1890'da kız kardeşi Wilhelmina'ya yazdığı bir mektupta bu tabloyu anlatırken özellikle Nuenen'de yapılan benzer çalışmalara atıfta bulunuyor:
Elimde köy kilisesinin daha büyük bir resmi var; basit koyu mavi renkli, saf kobalt rengindeki gökyüzüne karşı binanın menekşe renginde göründüğü bir efekt; vitray pencereler lacivert lekeler gibi görünüyor, çatı mor ve kısmen turuncu. Ön planda çiçek açmış bazı yeşil bitkiler ve içinde güneş ışığının pembe akışının olduğu kum. Ve bir kez daha Nuenen'de eski kule ve mezarlık üzerinde yaptığım çalışmalarla hemen hemen aynı şey; ancak muhtemelen rengi artık daha etkileyici, daha görkemli. ”
Auvers'deki Kilise'nin ön planı güneş tarafından parlak bir şekilde aydınlatılıyor, ancak kilise kendi gölgesinde duruyor ve "kendi ışığını ne yansıtıyor ne de yayıyor." Van Gogh, Belçika'nın Borinage kentinde sürdürmeyi umduğu evanjelik kariyerinden çıkarıldıktan sonra, Temmuz 1880'de Cuesmes'ten kardeşi Theo'ya bir mektup yazdı ve Shakespeare'in V. Henry'sinden bir resimden alıntı yaptı , Bölüm 1'de karanlık bir boşluğun içindeki karanlık Kilise "boş ve aydınlanmamış vaaz"ı sembolize ediyor: "Onların Tanrısı, Shakespeare'in sarhoş Falstaff'ının Tanrısı, 'bir kilisenin içi' gibidir".
Birbirinden ayrılan yollar motifi, Buğday Tarlası ve Kargalar tablosunda da karşımıza çıkıyor .
Van Gogh Müzesi, Amsterdam Hollanda
Kargalı Buğday Tarlası Van Gogh'un en ünlü tablolarından biridir. Bunun onun son eseri olduğu sıklıkla iddia edilir. Tehditkar gökyüzü, kargalar ve çıkmaz yol, yaklaşan hayatının sonunun habercisi olduğu söyleniyor. Ancak bu sadece kalıcı bir efsanedir. Hatta bundan sonra birçok eser daha yaptı.
Van Gogh, fırtınalı gökyüzü altındaki buğday tarlalarının 'üzüntüyü, aşırı yalnızlığı' ifade etmesini istiyordu ama aynı zamanda 'kırsal bölgenin sağlıklı ve güçlendirici' olduğunu düşündüğü şeyleri de göstermek istiyordu.
Van Gogh bu resimde güçlü renk kombinasyonları kullanmıştır: mavi gökyüzü sarı-turuncu buğdayla kontrast oluştururken, yolun kırmızısı yeşil çimen şeritleriyle yoğunlaşmıştır.
Bakın Nuh'un arabasına binen kaçakçıyım
Akıl dışı kaçıncı yüzyıl atlası
Kargalar gri kafanda korkuluğun şapkası
Façam bozuk ve karşı kaldırımdayım
