581 TANE MEKTUP 772 SAYFAYA SIĞMIŞ
1935 yılında Nazım Hikmet ve Piraye kimseye haber vermeden evlenip İstanbul’a yerleşirler. Nazım Hikmet Piraye ile evli iken günleri hapiste geçmektedir.
Hapiste iken gönlünü dayısının kızı Münevver Berk’e kaptırıyor. Münevver evli ve Nazımdan 16 yaş küçüktür. Nazım, bir mektupla Piraye’ye veda eder. Piraye boşanmak ister ama kadını merak etmektedir. Af çıkmadığı için Münevver eşinden boşanmaktan vazgeçer ve Nazım sonra tekrardan eşi Piraye’ye dönmüştür. Bunca acı ve pişmanlıkla ona şunları söyler
“Yeryüzünde hiçbir insan, hiçbir insana benim sana yaptığım kötülüğü yapmamıştır. Bütün bunlara rağmen gel. Sana gel diyecek kadar yüzsüz ve alçaksam, ne halt edeyim, öyleyim işte. Fakat gel. Ve benden nefret ederek, beni hor hakir görerek de olsa, beni bir daha yalnız bırakma!”
Piraye cevap yazana kadar Nazım durmadan mektup yazmıştır.
Piraye Nazım’ı görmek
için hapishaneye giderken orada Münevver ile karşılaşmıştır. O günden sonra Nazım ve Piraye bir daha yan yana gelmemiştir. Piraye tüm mektupları tahta bir bavulda saklamıştır.
539. Mektup en meşhur olanlarındandır..
Nazım Hikmet Ran demiş ki
“Canım karıcığım, bir tanem
Sende henüz karşılığını alamadığım bir mektup var
Sen de yüreğim var, canım var, aklım fikrim var
Sen de herşeyim var…
581 Mektup 772 sayfa da toplanmıştır. İçerinde sadece aşk yok. Beklemek, sabır etmek, inanmak, gözyaşları, pişmanlık ve sevda vardır. Okunması gerekir mi elbette. Keyifli okumalar dilerim …
