gelen, düşünceden yoksundur.
kim örter üstünü düşlerin?
kim yazar küçük yazıyla:
karadır omuzları gecenin.
Herkes kendi tarzıyla kaçar gerçeklikten.
Sayfa 95Kitabı okudu
Özgürlük diyorum
Ve hâlâ bilmiyorum ne söylediğimi.
Sayfa 77Kitabı okudu
Hisseden insan
kendi halinde ve doğru yaşar
düşünceleriyle,
dost zamanlar
taşır içinde
yaşanmaya değer
gündüz ve geceyle
alışkanlıklarla olduğu gibi
ya da pencere önünde bitkilerle,
yüze vuran bir lamba,
bir örtü
belin üstünde,
gözdeki
bağ ile, gerçekleri göstermeyen,
hisleriyle uzlaşmış,
tükenmeyen
sevecenliğiyle.
…
Unut hepsini. Yaklaşmasını
herhangi bir yıkımın.
Ne yaparız biz bu hayatla?
Sayfa 83 - İÇİNE KONULDUĞUN DERİKitabı okudu
unut hepsini. yaklaşmasını
herhangi bir yıkımın.
ne yaparız biz bu hayatla?
sürüp gidiyor
sözleri olmayan tanıdık şarkı.
bir çiçek demedi oluşuyor
gözden kaçan çiçeklerden.
yine her şey
bitiyor kolayca.
Her şeyi bıraktım
olduğu gibi.
Ardımdaki gölgem
yürüyor yavaşça
kuzeyden doğuya.
Hatırlayışım bitiyor
kitabın kenarında.
Yanımdaki bardakta
su
kuruyor yavaşça.
Suçlamadan geçiyor
zaman.
Kusursuz bir
öykü o
bir şey bulabilmek için
yaklaşılabilen
kaçış noktası olmayan.
Sayfa 65 - OKUMAKKitabı okudu
Zaman: cepleri
kanla nemlendiren
bir şey.
Yaşam yağıyor
açık gövdelerden.
Günler ve
onların insanlarla
sessiz alışverişi,
kaybolan.
Sonrakine
resimliyor kendini bir ay
kumun üstünde,
gelenle
hiçbir yakınlığı olmadan.
Hiçbir güzel hava
etkileyemiyor kanseri.
Sıra sıra yazılar
kül oluyor yıllar geçtikçe.
Sayfa 45 - ZAMANKitabı okudu
…
Kar güzeldir yazmak için.
Beyaz bir mektup boyunca
söz dinliyor zaman ve
elma ve buz gibi kokuyor
eriyene değin.
Sayfa 23 - BEYAZKitabı okudu