Katran Karası - 1000Kitap

Ayşe

Ah kırmızı Rengini kim götürdü! Ayakkabım küçük geliyor, Paltom kayıp Her yer katran karası Çocukluğumu kaybetmiş gibiyim… Ayşe Kıran

Arzu Ortaören

@arzu0635

21 Nisan 23:38

176 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

Beğendi

GECE ELIE WIESEL 176 SAYFA Aynanın derinliklerinden bir ceset bana bakıyordu. Gözlerimdeki bakışı beni hiç terk etmedi. 1944 yılında ailesi ile birlikte Nazi Toplama Kamplarına yollanan Elie Wiesel'in gerçek yaşam öyküsünü kaleme aldığı bir kitap okuduk sevgili Sevilay Pak , sevgili Bahar Esen ve sevgili Sevilay Ayvaz ile. Teşekkür ederim

devamını oku

GeceElie Wiesel · Koridor Yayıncılık · 20151,467 okunma

Reklam

Beyza

@beyza_e

18 Nisan 23:20

İçim bir gün umut dolmaya görsün, döküyorsunuz hemen katran karası kirinizi üzerime..

Zadur Rikab

@_Mutemadi

16 Nisan 17:37

1000 Kitap

Dünya azgın bir denizdir, onun gemisine binen kurtulamaz. Dünya katran karası bir gecenin karanlığıdır. Orada zühtten başka kandil yoktur. Yatışıklığı endişe ve tedirginlik, süküneti derin bir sarsıntıdır. Yollarının saflığı, doğasının bulanıklığıdır. Başına taç taksa bile aldanma ona. Bataklıkta cam taşımaya çalışan büyük bir riske girmiştir. Aldatıp kandırarak sana bir huzur yolu gösterir. Güzelliklerini ortaya serer ancak bütün çirkinliklerini gizler. Daha önce hazırladığı bütün elleri uzatır ancak yaraladığı kişiden, kibir ve tasladığı büyüklük yüzünden özür dilemez.

Kitabı okudu

Et Tebsira (2 Cilt Takım)İbnü`l-Cevzi

Gurbet

@Islakkelebek12

15 Nisan 12:10

Edebiyat & Roman

İçinden şimdiye dek hiç bilmediği öfkeler, kara umutsuzluk bulutları, katran karası duygular gelip geçiyordu.

Sayfa 191 - Tekin YayıneviKitabı okudu

Savaş ve Açlar Hasan İzzettin Dinamo

Minel

@Elizabeth_h

12 Nisan 01:52

Edebiyat

Bir çift göz, yalnızca bir çift göz benimkilere dikilmişti. Başka yana da baksam, başımı da çevirsem yakından izliyordu beni. Şimdi her şey, apak iki halkayla çevrili katran karası bir çift göz dışında en ufak bir ışığı bile ayırt edemediğim bir karanlığa gömülmüştü. Bu gözlere baktıkça akıyla karası daha da derinleşiyordu; sanki gizemli bir kaynaktan alıyorlardı ışıklarını, çünkü salon kapkaranlık, dışardaki gece ise katran karasıydı.

Sayfa 42Kitabı okudu

Sıfır Noktasındaki Kadın Nevâl El-Seddavi

Reklam

Minel

@Elizabeth_h

09 Nisan 01:26

Edebiyat

Yalnız ve yalnız o bir çift göz kaldırırdı beni sanki.

Ama düşer dururdum, uçsuz bucaksız bir denize atılmış, batmaya başladığında suyla, yüzmeye başladığında rüzgârla kamçılanan bir nesne gibi, oradan oraya sürüklenirdim. Bir çift göz dışında güvenecek hiçbir şeyim olmadan, denizle gök arasında sonsuza dek batıp çıkmak ve bir çift göz dışında, tüm gücümle yapıştığım o gözler dışında beni kaldıran hiçbir şey olmaksızın... Yalnız ve yalnız o bir çift göz kaldırırdı beni sanki. İri miydiler, ufak mıydılar bilmiyorum; kirpikleri uzun muydu, kısa mıydı, onu da bilmiyorum. Bütün anımsadığım kapkara iki yuvarlağın çevresinde apak iki halka. Akın daha ak, karanın daha kara olması için, bu gözlere bir bakmam yeterdi; sanki gizemli bir kaynaktan alıyorlardı ışıklarını, çünkü toprak katran karası, gökyüzüyse aysız güneşsiz, gece kadar karanlıktı.

Sayfa 28Kitabı okudu

Sıfır Noktasındaki Kadın Nevâl El-Seddavi

Gülistan ☆

@Dengbejan

30 Mart 22:34

Akış Sevinci

Her arayış hakikat sevgili Cümle kavuşmalar yalan Var olmak zamana karşı yarış ya da bitimsiz bir koşu Sürekli uzaklarla anılan o ezeli yolcunun ardından Bildim, sevinç çiğnediğim yolda bir yakınlık duygusu yalnızca Veya bir yakın temas umudu ve belki de hepsi bu Tuz dökmekmiş yaraya, buymuş diyorlar serencam, ne gam Sana yürüyorum işte, durmak

devamını oku

Cemile

@KitapKurasi

28 Mart 02:23

200 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

1 saatte okudu

Şermin Yaşar, Söyleme Bilmesinler’de, kalabalık bir ailenin ilk bakışta sıkı örülmüş gibi görünen nakışlarını ilmek ilmek çözüyor. Hem de roman kahramanlarına ayrı ayrı söz hakkı vererek yapıyor bunu. “Herkesin hikâyesini dinledin. Haydi, şimdi sen anlat: Aslında ne oldu, nasıl oldu?” diyor adeta. Karakterleri konuştukça çözülen bir sırlar yumağı, Söyleme Bilmesinler. Yumak çözüldükçe iplerin uçları nerelerden çıkmıyor ki… Aile bağları nasıl düğümler atar insanların yazgısına? Anne babaların, çocukların omuzlarına yükledikleri onlara neler yapar? Hayatlarımıza vicdan azabı gibi oturanlar bir gün yerinden kalkar mı? Yanı başınızdaki o sıradan evlerde aslında neler yaşanır? Romanda bunların cevaplarını okurken acı bir gülümseme, hatta katran karası bir gülümseme belirecek yüzünüzde. Yazar, avuç içlerinden yazgılarını okumuyor insanlarının; kalplerinin kıvrımlarındaki sırları cesaretle döküyor kâğıda. Gülümsemenin acı yanını bilenler, göründüğü gibi olmayanla ve bir şeyin iç yüzüyle hesaplaşmaya cesareti olanlar için... Kimi yerde yüzümü güldüren, kimi yerde gözlerimi dolduran, akıcı bir dille yazılmış, başlayınca bitirmeden bırakamadığım, çok beğenerek okuduğum bir kitaptı. Okumanızı tavsiye ederim.