Çok buruk. Hüzünlü. Çok ama çok etkileyici. Umut duygusuna daha önce hiç bu kadar ihtiyacınız olmamıştı. Kitap 2 bölümden oluşuyor. Başrolü tanıyorsunuz önce. Daha sonra öyle bir olaya bulaşıyoruz ki tanıdığınız o kişinin hiç de bu yaşananları haketmediğini adeta bir bebeğe sorumluluk verildiğini ve bunun altından asla kalkamayacağı söyleniyor. Asıl olay burada başlıyor. Bizim “YABANCI” karakterimiz öylesine büyük bir dirayet dersi veriyor ki bunun sonuca bağlı olmadığına ikna oluyorsunuz. İşte o zaman düşünmeye başlıyoruz: “Ne kadar yabancıysak o kadar özgürüz!”
Kitapta dikkatimi çeken en özel deneyim etrafa ve etraftaki insanlara değil de konulara adapte olmayı seçen bir karakterin bu sosyal dünyadaki varlığının sorgulanma biçimiydi. Eğer başka bir hayat tercih etmiş olsaydınız yaşayacağınız olayların gelişimini adeta birebir deneyimleme şansı sunuyor bize Albert. Bu konuda ona neden 20.yy düşünce dünyasının öncüsü dendiğini adeta benimsiyorsunuz. Bir kere daha büyük saygı duyuyorsunuz.
