Sabitlenmiş gönderi
Beynime bir sarkaç gibi vuruyor sorular
Neresinde yanıldık biz bu yaşamın?
Hangi el bozdu büyüyü, hangi yazı
Acılara hüküm verdi, soldan sağa taşarak?
Kalbimde yıllardır kabuk bağladı yaralar
Ödüm kopuyor, bir gün hepsi birden kanamaya başlayacak diye
Yenilmeyeceğim, boyun eğmeyeceğim hiçbir şeye
Hep direnen bir yanım kalacak
Adımın soluk izi, acının seyir defterinde.
... üzülme hakkını kendisine daha sonra tanıyacaktı. Şimdi yapılacak çok iş vardı.
Okur Takip Önerileri
Bastırmak zorunda kaldığı acısını öfkeyle dışarı vuruyor, böylece biraz olsun rahatlıyordu.
Aşılacak engeller hiç bitmeyecek gibiydi.
"Hiçbir şeyden asla emin olma."
Gelsin mi gelmesin mi, hangisini istediğime karar veremiyorum tam olarak. Gelmesi beni mesut ama bir o kadar da huzursuz ediyor
Günler yine tekdüze, yine birbirinin benzeri...
Hakikatlerden kaçma isteği, hayali bir dünyaya sığınma çabası...
... kendi yaralandığı kadar yaralamak istemişti.
Bu kadar uzun süre dışında kaldıktan sonra yaşamın içine doğru ilk adımı atmak ne zordur!
Müzik, güzel yemekler, kadınlar, erkekler, eğlenmek, konuşmak, sevmek... Bunlar hâlâ vardı ve yaşam sürüyordu
Zordur, ama direneceksin. Yıkılmayacaksın.
Suçum her ne ise, cezamı çekmiştim. Galiba artık geçmişimden özgürdüm
Bu kadar basit bir gerçeği sahiden anlamak, bazen ne kadar uzun zaman alıyormuş meğer!