Bazen vazgeçmek gerekir
Bazen kaybetmek gerekir bazı insanları
Kendini kazanmak için
Bazen unutmak gerekir seni unutanları
Bazen yeniden yazmak gerekir kaderi
Sil baştan baslamak gerekir
Hiç kaybetmediğim bir hayat demek, hiç kazanamadığım da bir hayat demektir. Kaybetmekten delice korkmaya başlar, sonra risk almaktan kaçar, sonra da elimizdeki hayatı tek seçeneğimiz sanmaya başlarız. Bizi yıkıp geçen kaybetmek değil, kazanmaktan vazgeçmek oluyor. Kaybetmeyi bilmiyenler, yenilgi tatmayanlar, kazanmanın getirdiklerini bilemez.
Aret Vartanyan
“Bekliyorum. Öyle bir havada gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.” der Orhan Veli. Ekler Can Yücel de: “Bağlanmayacaksın… Çok sevmeyeceksin…” Orhan Veli vazgeçmekten korkarken; Can yücel vazgeçememekten korkar. Sevgiline sonsuza dek sahiplenmek mi gerek; yoksa her daim şüpheyle yaklaşmak, sahiplenmemek, ona ait olmamak mı? Geçenlerde bir yazı okudum. Ve başlığında şu yazıyordu: “Birini kaybetmek istiyorsan onu çok sev.” Bu söz beni çok düşündürdü…
Yazılmayan yarım bırakılmış,
Hergün vazgeçtim diyip,
Tekrar yeniden başlamış, karşısına çıkmış.
Vazgeçtim demiş,
Baharda yine beklemiş, rüyalarda onu görmüş her köşe başında onu beklemiş yorulmuş,
Vazgeçmiştim demiş,
Adam karşısına çıkmış,
Kendine yol çizip gitmeyi unutmayı seçtiği anda yeniden gelmiş, olmayacak olasılıklar peşinde bir kitabın baş kahramanı olarak karşıma çıkma demiş,
Adam yine gelmiş,
Umut etmek zorunda kalmış...
Umut etmek, vazgeçmek tüm olasılıklar içinde olmayacak diyip olmayacak bir şeyin peşine düşmek gidememek hep gittiğini sanmak, inkar etmek unuttum demek başka yerlerde aramak aradığını sanmak sonra hayır hayır bu değil ben bu değilim demek, kendini kaybetmek kendini bulmaya çalışmak sonra yine sadece onu bulmak
Tüm ihtimalleri yok saymak, ihtimaller peşinde koşmak.
Sonra
vazgeçtim demiş, adam tekrar karşısına çıkmış...
Bir şeylerden vazgeçmek, her zaman kaybetmek anlamına gelmez. 
Johann Wolfgang Von Goethe