Bir his vardır: Yaşarken ölmek
Ruhunu kaybetmek, canından vazgeçmek!
Canan da kimdi? Yol gösteren bir yıldız misali
Sürükledi beni peşinden, suçsa bendeydi
Bir iş, bir ilişki, bir dostluk artık eskisi gibi yürümüyordur.
Tavsamış, gevşemiş ve eski tadı kalmamıştır. Ama ısrar ederiz onu sürdürmeye. Bu ise yeni sorunlar, yorgunluklar, yılgınlıklar yaratır durur. Oysa ölmüş bir şeyi diriltemeyiz yahut patlak bir balonu şişiremeyiz.
Ne yapmalı öyleyse dediğinizi duyar gibi oldum; cesur olmalıyız ve vazgeçelim diyorum (vazgeçmek, kaybetmek demek değildir!) Yoksa yeni bir işe, ilişkiye, dostluğa vaktimiz kalmayacaktır ve biz hâlâ onunla meşgul iken güçlü bir başlangıca konsantre olamayacağız. Zaten yok olmuş bir şeyi kaybedemeyiz, unutmayalım ve korkmayalım.
Hayat, yeni bilinmezliklerle bizi bekliyor; elveda diyebilecek kadar cesaretimiz varsa hayat, bizi yeni merhabalar ile ödüllendireceğine olan inancım kavi; Hayırlı Cum'alar.
Lalalar - Mecnundan Beter Bir Haldeyim
youtu.be/1m9WgNi_cwU?si=...
Enkaz altı bir yerdeyim
Kahpe dünya sırtımda
Kah çürüyor kah sürünüyor ruhum
Mecnun'dan beter haldeyim
Azıcık ışık yok mu bana
Ya da bir damla su
Kaybetmek bir ihtimal
Vazgeçmek ölüm
İyi Uykular
"İnsan üstüne titrediği, hayatta olmasını en çok istediği, yatıp kalkıp olmasını istediği şeylerden vazgeçmek zorunda olunca çok farklı bir evreye geçiş yapıyormuş. Kimimiz buna vicdan diyoruz, kimimiz hayal kırıklığı diyoruz.. Ben ise kalpteki ulvi duyguları da o gerçekleşmeyen şeyle beraber kaybetmek diyorum.."