En güzel çocukların anası olacaksın sen. En büyük kale, en korunaklı liman, bir adamın deli gibi aşık olduğu kadın olacaksın belki de. Ve ben, senin hiçbir şeyin olacağım.
Ağladım inan çok ağladım…
Düşün son duamı bile bir melekten borç aldım…
Belki bu yüzden nur sayılıyordur göz ya(ğı)şlarım…
Sen nereden bileceksin, ben cenazemi bile kendi ellerimle kaldırdım!
Tüm bunlara rağmen seni yani yüreğimin yetimliğine rağmen seni, fevkalade seviyordum. Ne gariptir ki senin tanımınla aşk, bir insanı rağmen’leriyle sevmekti.