Mecnunum bil beni
Mecburun kıl beni
Kayboldum girdabında
Meçhûlüm bul beni
🌿
Sansürlü şiir
Kayboldum, bilerekti, yollarını sakladım,
Gel dedi bana kokun, gelince de kokladım,
Hasretin yordu beni, uzanıversem yere,
Ayağının altında bas dağılsın saçlarım..
Sonra kaldırsan beni dizlerimin üstüne,
İzlesem baldırını bacağının üstünde,
Aralık dudağının kavisinden gizlice,
Gel desen de gelemem sesinle döndü başım..
Tutup dönen başımı, bastırıp ellerinle,
Gülistan gibi kokan pamuk gibi göğsüne,
Süzülür âbı hayat uzanmış parmağından,
İçtikçe içtim fakat hiç dökmedim yerlere..
Boynunda atan nabzı dudaklarımla saydım,
Teninde ki yangını ellerimle harladım,
Damla damla kıvılcım saçıldı üstümüze,
Tatmasaydım terini balı tatlı sanırdım..
Söyleştik kelimesiz, ben sustum sen dinledin,
Dedim ki özledim seni, sen de tebessüm ettin,
Doldurduk bir kadehi taştı döküldü yere,
Ben ayrı yere düştüm, sen de hepsini içtin..
Yarınımız yok belki, bugün ise benimsin
Yaklaşıyor fırtına, kalbim tedirgin
İstemiyor bir daha baştan sevilsin
Ben terketmem seni
Terkedilmek daha kolay
Ama senden vazgeçmeyi istemiyorum
Yoldan çıktım kaç kere
Kayboldum bile bile
Beni artık sevmeni beklemiyorum
Bu giden halini bana gösterme
Ya gülümse bana, ya sevindir beni
Gideceksen bari bana belli etme
Kayboldum dedi
İyi ya ne güzel işte dedim
Belki yeni bir sen bulursun kendine.
“Kaybolurken buldum.Buldum sanırken yine kayboldum…”
Sayfa 153Kitabı okudu
Dünya bir çöl gibidir sakin kayboldum diye korkma
Dünyada ki ruhlar kadar Allaha giden yollar vardır.
Bölüm 1
Bir sokakta yürüdüm
Yol kenarında bir çukur vardı
İçine düştüm,kayboldum
Kendimi zavallı hissettim
Bu benim hatam değildi
Buradan çıkmak asırlar aldı
Arayan bulur derler, ben kayboldum yine
•Ahmet Ali Arslan
Gülümsedi acı acı, gamzesini gördüm. Dünyanın en derin çukuru gibiydi, içine düştüm, kayboldum. Bir daha da o çukurdan çıkamadım.
Zamansız bir sevda yeşerdi çehremde; Beni bilmediğim karanlığa sürükleyen..kayboldum satırlarca ve sen yoktun .
Şimdi bile bir girdaptayım, çıkamıyorum. Sahilim neresi bilemiyorum. Dalımı toprağa verdim, tutunamıyorum, varlığımı yitirdim, kayboldum, ayaklarım kayboldu, yürüyemiyorum.
“içinden şiirsiz geçilemeyecek kadar derin gözleri vardı.”
Ve ben bir garip cahildim, şiir yazmayı bilmiyordum, kayboldum.