Pekâlâ, işte dünya karşında duruyor. Al onu bakalım!
Ansızın kapkara bir rüzgar etmeye başladı. Duvarlar çözüldü, dünya bir gölgeler dünyasına dönüştü. Deborah üzerinde durabileceği sağlam bir zemin gölgesi ararken, bu gölgenin bir serap gibi kayıp gitmesiyle bir kez daha aldatılmış oldu yalnızca; gemiciler gibi uzakta bir kara parçası görür gibi oldu, ama rüzgar bu kara parçasını sürükleyip götürdü....