O günden sonra ,
Kayıp ilanı verdim kendi adıma.
Sokaklar ,
Köşe kaldırımın da dilenen amca
Top oynayan çocuklar ,
Ne hissetmeli ki insan ?
Altı üstü altmış saniye içerisinde, üstelik de herhangi bir duygusal değişime uğramaksızın, bir şaka, aile fotoğrafı, tarif, kayıp çocuk ilanı ve katliam haberi paylaşabildiğimiz bir çağda -ve bir sosyo-teknolojik ortamda- yaşıyoruz. Kalorisiz bir besin misali vücudumuzda dolaşan bilgiyi işleyip başkalarına aktarıyoruz. Ne var ki bu bilgi parçacıkları üzerimizden geçerken bir tür psikosomatik tortu bırakıyor olmalı. Üzerimize böylesine otistik bir tesirle yağan bu pikseller arasında yönümüzü bulurken "dikkatli" davranıyor muyuz? Yoksa hiçbir şey üzerinde özellikle odaklanmaya çalışmazken ağda birtakım örüntüler gören, yakın gelecekte ortaya çıkacak bir William Gibson karakteri gibi, neredeyse sezgisel olarak ya da yarı bilinçli bir halde mi internette dolaşıyoruz?
Sayfa 77 - PdfKitabı okudu
Hangi Ayrılık?
Hangi sevgili var ki, senin kadar duyarsız ve kalpsiz?
Ve hangi sevgili var ki, benim kadar çaresiz?
Hangi ayrılık var ki, böyle kanasın ve böyle acısın?
Ve hangi taş yürek var ki, benim kadar ağlasın?Hangi gün karar verdin, küt diye çekip gitmeye?
Hangi lafım dokundu sana, böyle inceden inceye?
Hangi otobüs söyle, hangi uçak, hangi tren?
Seni
Kayıp Aranıyor
𝐺𝐼𝑅𝐼𝑆
Sait Faik Abasıyanık'ın okuduğum ilk romanı. Açıkçası bende çok derin bir izlenim bırakmadı. Belki yoğunluktan dolayı çok fazla kendimi veremedim. 
Kayıp Aranıyor daha iyi bir incelemeyi hak ederdi. İnsanın kaderi, yaşantısı içinde yaşadığı toplumdan bağımsız şekilde şekillenebilir mi? İnsanın kaderi toplumun şekline bağlı mıdır?
Kitaptan bahsedecek
Alt üstü altmış saniye içerisinde, üstelik de herhangi bir duygusal değişime uğramaksızın, bir şaka, aile fotoğrafı, tarif, kayıp çocuk ilanı ve katliam haberi paylaşabildiğimiz bir çağda -ve bir sosyo-teknolojik ortamda- yaşıyoruz. Kalorisiz bir besin misali vücudumuzda dolaşan bilgiyi işleyip başkalarına aktaryoruz. Ne var ki bu bilgi parçacıkları üzerimizden geçerken bir tür psikosomatik tortu brakıyor olmalı. Üzerimize böylesine otistik bir tesirle yağan bu pikseller arasında yönümüzü bulurken "dikkatli" davranıyor muyuz? Yoksa hiçbir şey üizerinde özellikle odaklanmaya çalışmazken ağda birtakm örüntüler gören, yakın gelecekte ortaya çıkacak bir William Gibson karakteri gibi, neredeyse sezgisel olarak ya da yar bilinçli bir halde mi internette dolaşıyoruz?
Kayıp ilanı: Seven bir çift göz aranmaktadır :))
Bir çift göz arıyorum
Bakıp da gören
Görüp de gördüğünün
Ne olduğunu bilen
Ne olduğunu bildiği
Şeyden nefret etmeyen
Seven, seven, seven.
14-A servisinden İ…N…G...Kitabı okudu
Hangi ayrılık
Hangi gün karar verdin,
Küt diye çekip gitmeye?
Hangi lafım dokundu sana,
Böyle inceden inceye?
Hangi otobüs söyle,
Hangi uçak, hangi tren;
Seni benden götüren,
Mescid Adabı
Yine Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre
Resûlullah(sav) şöyle buyurmuştur:Mescitte alışveriş yapan birini gördüğünüzde “Allah ticaretine kazanç vermesin!” deyin. Mescitte kayıp ilanı yaparak yitirdiği şeyi bulmaya çalışan birini gördüğünüzde ise “Allah sana aradığını geri getirmesin!” deyin.
Kitabı kapattığımda aklımda Tolstoy ‘un alıntısı yankılanıyordu.
“Bütün mutlu aileler birbirine benzer. Her mutsuz ailenin ise kendisine özgü bir mutsuzluğu vardır.”
Aile kutsaldır.
Peki her aile, aile midir?
Ya da şöyle sorayım, aile kurumuna sorgusuz sualsiz kutsallık atfedilmesiyle ortaya çıkan yıkıcı sonuçlardan kaç aile haberdar?
Yılın okuduğum en sarsıcı kitaplarından biri ile selamlıyorum sizi.
Aile içi şiddetin, çocuk istismarının, ötekileştirmenin konu edildiği gerçek bir hayat hikayesi Sakar.
Kayıp çocuk ilanı ile başlayan kitap Diana’nın doğumundan kayboluşuna kadar geçen süreyi farklı ağızlardan anlatır bize.
Sorumsuz ebeveynliği ve çocukların yasalar tarafından korunmasının önündeki engelleri toplumcu yazar duyarlılığıyla ele alan Seurat
okuruna eleştirmeden ve yalın bir anlatımla da gerçeklerin göz önüne serilebileceğini ispatlıyor.
“Küçük Diana”, dünyanın tüm coğrafyalarında yaralanmış ruhlar olarak “var olan” milyonlarca insandan sadece biri.
Zirâ Wilde’ın dediği gibi: “Yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir. Çoğu insan sadece var olur.” 
Sakar
