Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
...
Bir daha asla yaşayamayacağı
Aşkları teğet geçerken
Hep onu sevmeyenleri severek
Hep onu sevenin gözlerinden
Kalabalıklara kaçarak
Karışarak toplumcu gerçekçi yalnızlıklara,
Yüksek rakımlarda çatlamış dudaklarını
Bir izmirli güzele dayatmak varken
Hep kardeş olacak değiliz ya,
Yaşasın halkların sevgililiği!
...
Öyle Bakma Çünkü... Güzel bahçeli bir ilkokulun penceresinden dünyaya, hayret, hasret ve biraz da bayat bayram şekeri kederiyle bakan, aklı canbaz,yanağı al, sesi çilek aroması bir çocuk oturuyor gözlerinde...
Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat!
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma âşık olmak içinse erken...
Beni sevda yerimden vurdu yine zaman...
Şimdi sana söyleyecek tek cümle:
Bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
Parmağında yaralı bir öykü taşıyordu adam... Kadının yüzünde bir hüzün... Hüzünlü Aralık akşamında bir yüzük.
Bende sana yetecek kadar ben kalmadı.
Sayfa 66Kitabı okudu
her tanışmada
bir memnun oldum öldüren
devrik katilllerdik hepimiz
Sayfa 73Kitabı okudu
şimdi ölüm bile yetmiyor
acılarımızı tartmaya
dostlar
alıngan bir sahili pinekliyorlar
bir merhabayı bıçaklar gibi artık
selamlaşmalar
Sayfa 49Kitabı okudu
yine de ışıklar bu kenti
güzelmiş gibi gösteriyor geceleri
Sayfa 49Kitabı okudu